gülürdüm.Deli olmağımın isbatı...Başımı pencereye söykeyib,özümü axışa teslim etmişdim,ne olacaqsa olacaq.
Mekana çatıb içeri daxil olduq.Elnar Xelilov-Mecnun mahnısı altında ilk reqsimizi etdikden sonra,üzük taxma merasimi üçün yerimize keçdik.Üzükleri Azerin atası Cavanşir bey taxıb xoşbextlik diledi...Yerimize keçib oturduqdan sonra barmağıma baxdım.Üzük mene göre,evlilik yolundakı andın remzi idi.Başımı çevirib Azere baxdım,olduqca gergin görünür ve tez tez iş yoldaşlarının olduğu terefe sert baxışlar atırdı.Anladığım qederi ile nese yolunda getmirdi,ona göre bele gerilmişdi.Ne baş verdiyi haqda bir fikrim yox idi,soruşmaq üçün yavaşca ona teref eyildim.
-Nese olub?
İfadesiz baxışlarını üzüme zilledi.
-Heçne olmuyub.
Gece boyu Azerle tek dialoqumuz bu olmuşdu...Herkes reqs edib eylenirdi,tek eylenmeyen gecenin sebebkarları olan biz idik.Nehayet merasim bitmiş her kes dağlışmışdı.Azer meni eve getirerken yol boyu yene sessiz idi,eve çatıb maşından endiyim zaman eşitdiyim cümle meni çox sevindirmişdi.
-Senem bu gece çox gözel görünürdün,don heqiqeten yaraşıb.
Azer uzaqlaşdıqdan sonra,eve qalxıb içeri daxil oldum.Bibimgil metbexe toplaşıb geceni "müzakire" edirdiler.
-Senem gel bura,
-Yorğunam bibi.
Sözümü deyib otağa keçdim.Onsuzda bu gün çox şey yaşamışdım,bibimin iyneli sözlerini qaldıracaq güce sahib deyildim.Üstümü deyişib yatağa uzanaraq özümü yuxuya teslim etdim...

<< 1 ... 3 4 [5]