çökmüşdü.Arayı yumşaltmaq mene düşürdü.
-Ayten toyu ne vaxt elemek fikriniz var...
Belece mövzu deyişmiş,ordan burdan söhbet etmeye başlamışdıq.
Ayten nişanlısı ile aralarında ki sevgi münasibetinden danışdıqca meni fikir götürürdü.Azerin mene qarşı heç bir hissi olmadığnı bilirdim,heç menim de ona qarşı bir hissim yox idi,sadece xoşum gelirdi.Bunu sevgi adlandırmaq her halda dünyanın en axmaq fikiri idi.Bes bele ömür keçerdimi?Sevgisiz bir yaşam sürdürüle bilerdimi?Bu haqda düşünsem yeqin deli olacaqdım.
Qızları yola saldıqdan sonra ev işleri ile günümü yola verib heçne düşünmemeye çalışdırdım.Axş
am telefon çaldığında, "Buz parçası" yazısını görmeyimle otağa qaçmağım bir oldu.Bütün düşündüklerime inad onun tek zengi bele ürek döyüntülerimin artmasına sebeb oldu.
-Alo
-Necesen Senem?
-yaxşıyam,siz?
-biraz yorğunam,emelyatım var idi düşündüyümden uzun çekdi...
İlk defe onunla hardasa 1saata yaxın telefonla danışmışdıq,inana bilmirdim.İşinden,gününün nece keçdiyinden danışır,menim ne etdiyimle maraqlanırdı.Çox qeribe hal idi,ne vaxt Azerle bağlı beynimde menfi fikirler yaransa,mütleq nese olurdu ve menim düşüncem deyişirdi.Artıq onun qismetim olduğuna yavaş yavaş inanırdım.Üzük almaq üçün beraber gedeceyimizi dedikden sonra sağollaşmışdıq.
Seher hazırlaşıb onu gözleyirdim.Azer getdikce gözümde doğmalaşır,yaxın birine çevrilirdi.Artıq onun sert siması,kobud sesi üçün bele darıxırdım.
Qısa zengi ile çatdığını bilib çantamı götürerek aşağı endim.Dayanacağa doğru irelilerken heyecandan bütün bedenimin esdiyini hiss etdim,özümdeki deyişiklik heç ürek açan deyildi.Az qalırdı ayağım dolaşıb yere yapışam,içimden "özüne gel Senem"deyib tenbehler yağdıraraq dayanacağa catmışdım.Azer her zaman olduğu kimi maşına söykenib gözleyirdi,yene olduqca yaraşıqlı görünürdü.Sert baxışlarını qara eynek altında gizlemişdi amma bu ona xüsusi hava qatırdı.İncelemeyi dayandırıb yaxınlaşdım.
-Salam.
-Salam necesen?
-Yaxşıyam siz?
-Şükür.
Maşına eyleşib ticaret merkezlerinden

<< 1 [2] 3 4 5 >>