Sensiz derd içimi yaralar
menim.
Gözlerim zülmetden qaralar
menim.
Bu dünya başıma dar olar
menim.
Seninle açmışdı
arzum, muradım.
De senli günleri nece
unudum?
Herden yoxluqların
meni üşüdüb,
Herden intizarın qelbimi
didib,...
Baxışın könlümü ele isidib,
Hele de sengimir alovum
odum,
De senli günleri nece
unudum?
Derdimle alışar her
dağ her dere.
Hey seni görürem baxsam her yere.
Her ani baxışın mene xatire.
Mende xatireler esiri oldum,
De senli günleri nece
unudum?
Güneş de öz nurun
qıymadı mene.
Yollarım hey düşdü
dumana, çene.
Yene goz yaşları, yene derd
yene,
Ucaldı göylere ahım, feryadım.
De senli günleri nece
unudum?
Men daha özümü
salmışam oda.
Sen coşğun bir deniz, men sakit ada.
Senli xeyallarla rezil dünyada,
özüme ebedi bir yuva qurdum.
De senli günleri nece
unudum?
İndiki ellerin elimde
yoxdu,
Hesretin qelbime sancılan
oxdu,
İndiki yoxluğun evimi yıxdı?
Bu uçuq komamda qoy rahat
yatım.
De senli günleri nece
unudum?
Vusalam adımı
dilinde sesle,
Menli xatireler yolların üste,
Her axşam hesretle yolumu
gözle,
Belke qismet oldu
dönüm, qayıdım,
Men senli günleri nece
unudum?
