verirsen.tehluk
elisen...-deyib yeniden yuxuya dalmişdi.
Gunler oturdu...Hurinin mualicesinin ne derece işe yarayib yaramadigni oyrenmek ucun yeniden xestexanada idiler.Huri artiq xestexanalara hetta hekimlere nifret edirdi.yene eyni bogucu otaq,eyni divar rengleri,eyni qorxu ile hekimi gozleme.
Deiqeler sanki iller kimi gelirdi. Huri başini sevdiyi adamin ciynine yasladi.onun yaninda oldugnu bilmek rahatliq verirdi.Kerem elini qaldrib dodaqlarina yaxinlaşdirdi.
-yaxşi olacaq herşey,hekim gelib yavaş yavaş yaxşilandigini deyecek.
Aci aci gulumsedi...bilirdi...hiss edirdi hecneyin deyişmediyni.Keremin bele umidle neticeni gozlemesi dahada uzurdu onu.xeyal qiriqligi yaşayacaqdi...
Otagin qapisi acildi...hekim elinde senedlerle otaga daxil oldu.masaya kecib senedleri inceleyerken yene uzunde hec bir mimika deyişmirdi.yeqin bu hekimliyin esas qaydalarindan biridi.baxişlarini hekimden ayirib divara yonlendirdi.niye bu seneti secmişdi ki?hekimin sesi ile ozunu qinamagi dayandirib gozlerini divardan ayirmadan dinledi.
-tek cixiş yolu emelyat,ilik kocurulmesidi.
-emelyat edin o zaman-Kerem tez dillendi.
-bu elede asan bişey deyil.evvelce donor olacaq insanla Huri xanimin deyerleri uygun olmalidi.
-ne lazimdirsa edin.
-ailede ki herkesle uygunlugu yoxladiqdan sonra yene danişariq.qizinizida getrin onun uygunlugu yuksek ehtimaldi.
Eşitdiyi soze deli olmuşdu Huri.qezebli gozlerini hekime zilledi.
-bu sozu birde eşitmeyim hekim.olsemde buna izin vermerem...

<< 1 ... 3 4 [5]