Baş açmadım, ömrüm boyu men yazıq,
İblisinden, meleyinden dünyanın.
Adem satdı bir almaya cenneti,
Tora düşdü keleyinden dünyanın
Ne gözeldir, ürek geniş, söz açıq,
Yaşamadım bir sevdanı yarımçıq.
Ezab adlı deyerimden narıncıq,
Keçeceksen eleyinden dünyanın.
Arzum üçün bir meleyen cüyürdüm,
O tepeden bu tepeye yüyürdüm,
Niye qorxum kefeninden? ne gördüm?
Beşiyinden, beleyinden dünyanın.
Biz özümüz özümüzden öc aldıq,
Keçen günü gelen güne bac aldıq,
Ömrümüzün yarısında qocaldıq,
Şillesinden köteyinden dünyanın.
Könül uzgün, heyat kusgün, derbeder,
İndi söyle zülüm varmı bu qeder?
Yedekleyib arxasınca sürüder,
Berk yapışsan eteyinden dünyanın.
Könül düşdü min arzunun izine,
Bilenmedik, eyri nı, düzü ne,
İndi kefen arıyıram özüme,
Öz gülünden, çiçeyinden dünyanın.
