Bir gün peyğember (s) sehabeleri ile mescidde eyleşmişdi. Birden gördüler ki, mescide qorxunc heybetli biri daxil oldu. Sehabeler bunu görende qorxdular. Peyğember (s) buyurdu: qorxmayın onun sizinle işi yoxdu. Onun işi menimledir.
Bu heybetli şexs peyğembere (s) yaxınlaşıb dedi: Ya Resulullah, görürem sehabelerin menden qorxdular. Onlara özümü tanıtdırmaq isteyirem .
Peyğember (s) buyurdu: tanıt özünü onlara.
Hemin şexs dedi: Men Ham ibn Hiim ibn Lamis ibn İblisem . Cin tayfasından ve şeytan destesindenem . O zaman ki, Adem (e) yere endi hemin zamandan sizin zamanadek yaşayıram ve gelmişem ki, sizden bir sual soruşum .
Peyğember (s) buyurdu: soruş sualini.
Ham ibn Hiim dedi: dediyim kimi men Ademin (e) yere endiyi zamandan indiyedek yaşayıram . Bizim babamiz Iblis and icib ki, Adem (e) ve Adem (e) övladlarının qelbini ele alıb onlara eziyyet verecek ve oları Allaha ibadet etmeye qoymayaaq.
O zaman ki, biz istedik Ademe eziyyet verek bir de gorduk ki, cavan bir Nurani geldi ve Ademi(e) qorudu. Biz onun qorxusundan Ademe(e) yaxınlaşa bilmedik . Düşündük ki, bu yeqin Ademden (e) sora gelen peyğemberdi.
Sonra hz. Şeys(e) geldi . Gorduk ki, yox bu hemin şexs deyil. Istedik Şeyse(e) eziyyet verek gorduk ki, yene de bu nurani cavan geldi ve qoymadı biz meqsedimize cataq. Yene de düşündük ki, yeqin sonraki Peyğemberdir .
Sonra hz. Sam (e) geldi ve gorduk ki, yox bu da hemin şexs deyil. Yene de istedik ki, Sama (e) eziyyet verek gorduk yene de bu şexs gelib Sami (e) qorudu.
Her defe peyğember geldikce biz eziyyet vermek istedik , her defe de bu Nurani cavan gelib onları qorudu. Biz de her defesinde düşündük ki, yeqin bundan soraki peyğemberdir .
Nuh (e) geldi , gördük yox o cavan deyil, Ibrahim (e) geldi , gördük o cavan deyil, Ishaq (e) geldi , gördük o cavan deyil, Yequb (e) geldi , gördük o cavan deyil, Yusif (e) geldi , gördük o cavan deyil.
Indi sen gelmisen ve biz bilirik ki, sen sonuncu peyğemberdsen ve hemin cavan sen de deyilsen . Ona göre de indi

[1] 2 >>