Yunus ibn Yequb deyib: “Ebu Abdullahın (İmam Sadiqin) (eleyhisselam) sehabelerinden bir destesi onun yanında idi. Hümran ibn Eyen, Möminut-taq, Hişam ibn Salim ve Teyyar da onlar arasında idi. Bir de aralarında hele növcavan olan Hişam ibn Hekem olan bir deste vardı.
İmam Sadiq (eleyhisselam) (üzünü Hişama tutub) buyurdu: “Ey Hişam!”
Hişam dedi: “Lebbeyk, ey Allah Resulunun oğlu!”
Buyurdu: “Emr ibn Übeyde ne etdiyini ve ona nece sual verdiyini mene xeber vermirsenmi?”
Hişam dedi: "Ey Allahın Resulunun oğlu! Sene qurban, men sene derin hörmet besleyir ve senden heya edirem. Dilim senin qarşında bir iş göre bilmir”.
İmam Sadiq (eleyhisselam) buyurdu: "Size bir şey emr etdiyim zaman, (dediyimi) yerine yetirin”.
Hişam dedi: “Emr ibn Übeydin mövqeyi ve (onun) Besre mescidinde teşkil etdiyi meclisler barede xeber aldım. Bu mene ağır geldi. Onunla görüşmek üçün yola çıxdım ve cüme günü Besreye daxil oldum. Besre mescidine geldim. Böyük bir çevre şeklinde düzülmüş toplu ile qarşılaşdım. Emr ibn Übeyd de hemin çevrenin içinde idi. Beline yundan (hazırlanmış) qara bir parça bürümüş, başqa birisini de sinesine atmışdı. Camaat ona sual verirdi. Camaatdan mene yol vermelerini istedim ve onlar da mene yol açdılar. Sonra Emr ibn Übeydin oturduğu yere yaxınlaşıb camaatın axırında dizlerimin üzerinde oturdum. Sonra üzümü ona tutub dedim: “Ey alim! Men (bu şeherde) qerib bir adamam. Bir mesele barede (sene sual vermeye) icaze verirsenmi?”
Dedi: “Beli”.
Dedim: “(De görüm) senin gözün varmı?”
Dedi: “Oğul, bunun harası sualdır? Gözlerinle gördüyün bir şey haqqında nece soruşursan?”
Dedim: “Sualım ele budur”.
Dedi: “Oğul, soruş, sualın (her ne qeder) axmaq olsa da”.
Dedim: “(O zaman xahiş edirem verdiyim suala) cavab ver”.
Mene dedi: “Soruş”.
Dedim: “Gözün varmı?”
Dedi: “Beli”.
Dedim: “Onunla ne ediren?”
Dedi: “Onunla (müxtelif) rengleri ve şexsleri (sima ve vücudları) görürem”.
Dedim: “Burnun da var?”
Dedi: “Beli”.
Dedim: “(Yaxşı,) onunla ne edirsen?”

[1] 2 3 ... 5 >>