İndi gözlerinde deyilem, ağla istesen
Birde soyuq yanaqlarını islatmayacam
Röyama gele bilmeyeceksen, yoxla istesen
Yuxuma girmiyesen deye, bu gece yatmıyacam
Toxumadı, and içirem heç bir özge zülfe elim
İndi yoxluğundu mene, yazdıran her qezeli
Düzdü gözeldi sevmek, toxunmadan amma
Görmeden sevmekdi, sevgilerin en gözeli
Ayrıldıq o gün, men telesdim hemin gün
Yağış yağdı küleklerde esdi hemin gün
O gün ayrıldı kederli bir qadınla bir kişi
Kişi şair oldu, qadın saçını kesdi hemin gün
Bu sevgi bitdi geriye xatiren qalır
Soruşan olsa deyersenki, taleyimiz beleymiş
Gedirem indi vidalarımı birce-birce yanıma alıb
Düz demişdim ele: Yolçu yolda gerekmiş..

Barışmadım. Yoxluğunla barışmadım.
Ağrılara alışdım da, yoxluğuva alışmadım.
Senle ağlamadıq heç, gülmedik, danışmadıq,
Bakının küleklerine qarışmadıq.
Baxışların, hüzün dolu baxışların,
Deniz gözlerinden axan soyuq payız yağışları.
Sen bir ömür xalçasının en gözel naxışları,
Sen mene ebedi bahar olan bir ömür bağışladın.
Bilirdim, yoxsan, olmamısan heç,
Her seher yollarında boşdur axtarışlarım.
Bir xeyalı sevmişem, ne o qızıl saçlar olub,
Ne o mavi gözler, ne de ki Yağış qadın.

Uzağın da bir adı var, bu dünyanın yaxşı, pisi,
Doğması var, hem yadı var.
İller ötdü, keçdi, durnalar da köçdü, getdi, bax,
Bakını sevmek kimi idi vurulmaq bir qadına.
Derdlerinden ilham alıb saçlarına qarışmaq,
Ağrısını sevmek onun, acılarına alışmaq.
Xatireler gülümsedir, ağladır, üzür herden,
Yağışlı yollarda axtarır seni gözüm her dem.
Bahar da geldi keçdi…
Bilirsen noyabrı, sengimir heç yağışlar.
Gözüm yol çekir yene, piyadalar, maşınlar,
Getdiyin o yollarda bitmedi axtarışlar.
Men ipek saçına toxunmağa bele qıymaz iken
Aç qızıl şanelerini indi küley sığallasın.
Arxasıyca bir şeir yazdırır her çıxıb geden,
Bir qadın tap ki mene, anamdan çox ağlasın.

Barışmadım. Yoxluğunla barışmadım.
Ağrılara alışdım da, yoxluğuva alışmadım.
Senle ağlamadıq heç, gülmedik, danışmadıq,
Bakının

[1] 2 >>