Bir gün okeanda yol alan bir gemi qezaya düşerek batır.Gemiden sağ xilas olan adamı dalğalar kiçik, kimsesiz adaya qeder sürüyür.Adam ilk günler onu qurtarması üçün Allaha yalvardı ve kömek tapmaq ümidiyle üfüqe baxdı.Amma ne gelen oldu, ne geden.Daha sonra külekden, yağışdan ve zererli heyvanlardan qorunmaq üçün ağac budaqlarından ve yarpaqlarından bir daxma tikdi.Sahilde tapdığı gemiden geriye qalan konserv, kompas kimi eşyaları bu daxmaya qoydu.Günler hemişe eyni şekilde keçirdi.Balıq ovlayır, bişirir yeyir, üfüqü müşahide edir ve özünü qurtarması üçün Allaha dua edirdi.Bir gün şirin su getirmek üçün yürüyüşe çıxdı ve geri döndüyünde daxmasının alovlar içinde yandığını gördü.Tüstü reqs ede-ede göye yükselirdi.Başına gele bilecek en pis şey idi bu.Keder ve hirs içinde dondu qaldı.İndi bu kimsesiz adada başını sala bileceyi bir daxma bele qalmamışdı."Allahım bunu mene nece etdin"-deye feryad etdi.O geceni keder ve üzüntü içerisinde keçirdi.O qeder dua etdiyi halda başına bu hadise geldiyi üçün Allaha sitem etdi.Ertesi seher erken saatlarda adaya yaxınlaşmaqda olan bir geminin fit sesiyle oyandı.Elden düşmüş adam özünü qurtaranlardan soruşdu:"Menim burda olmagımı nece anladınız?".Cavab onu hem çaşdırdı, hem de utandırdı."Tüstüyle verdiyiniz işareni gördük".Bezen başımıza gelen pis hadiseler Allahın bize lütfü ola biler.Odur ki, her şeye sebrle yanawin.
