qoydu.. Yataĝın kenarına çöküb aynada gördüyü eksine baxdı..
Deyişmişdi.. Rengi solmuş, üzündeki qırışlar derinleşmişdi.. Gözlerinde hüznün kölgesi vardı.. O, zeif qadın deyildi.. Amma özünü güclü de hesab etmirdi..
Telefonu eline alıb tanış nömreni yıĝdı.. Qısa signal sesinden sonra qarşı teref desteyi götürdü..
-Selma..
Eşitdiyi doĝma sesle bir damla süzüldü gözlerinden.
-Ata..
Deye bilmişdi sadece..
-Selma qızım necesen? Ne ise olub?..
Artıq saat ona qalırdı, Selma'nın telefon zengi Ìlyas beyi telaşlandırmışdı..
-Men yaxşıyam ata, sadece sesini eşitmek istedim..
Bir damla yaş daha süzüldü gözlerinden.. Ìlyas bey artıq beş aya yaxın idi ki, qızını göre bilmirdi.. Çünki Resul onun Selma'nın yerini bildiyini öyrenib Ayaza bildirmişdi.. Ayaz ise adamlarından birine Ìlyas beyi izlemek telimatı vermişdi.. Selma Ayaz'la qarşı qarşıya gelmek istemirdi..
-Sesin heç yaxşı gelmedi meleyim.. Ne olub söyle atana.
Bu ses onun heyatındakı en deyerli şey idi..
-Bilmirem.. Son vaxtlar çox hessas olmuşam.. Senin üçün darıxıram..
Düzdü atası üçün çox darıxırdı, amma bu gün bu qeder hessas olmasının sebebi bu deyildi..
-Ìsteyirsen gelim..
Eşitdiyi sözlerle xeyal dünyasından ayrıldı..
-Yox ata, bilirsen ki, o seni izleyir.. Ìstemirem onunla qarşılaşmaĝı.. Bir müddet daha sebr edek, sonunda bezib gedecek..
Ayaz niye helede ondan el çekmirdi.. Bunun sebebini bilmeyi delicesine isteyirdi..
-Üzülme o zaman, men seni çox sevirem nazlı qızım..
Ixtiyarsız içden bir tebessüm sardı dodaqlarını.. Atası hele körpeliyinden ona nazlı qızım deyerdi..
Atası ile vidalaşıb telefonu söndürmüşdü.. Yataĝa uzadıb dizlerini qucaqladı.. Göresen ata sevgisinden deyerli bir şey vardı mı heyatda.. Bir fikir yarandı beyninde.. Ayaĝa qalxıb beşiye yaxınlaşdı.. Elini uzadıb körpe qızının ince barmaqlarına toxundu.
-Göresen seni atandan ayırdıĝım üçün meni baĝışlaya bileceksen.
Deye pıçıldadı..

*-*-*-*-*-*-*
Keçdi gece yarı üzü sabaha sarı.. Gözümü oxşar şeherin işıqları..

<< 1 2 [3] 4 5 ... 10 >>