uzanmışdı.. Tibb bacısı bir an bele olsun onun yanından ayrılmamışdı..
Bir anlıq gözleri kiçik beşiyinde yuxuya dalmış körpeye sataşmışdı. Ixtiyarsız dodaqlarını içden bir tebessüm sardı.. Baxışlarını körpeden ayırmadan tibb bacısına müraciet etti..
-Bu şirin şey sizindir?.
Zehra gülümsemişdi..
-Xeyir xanım.. Hekimindir..
Demişdi..
Selma telaşla otaĝa daxil olub xalatını geyindi.. Az evvel bir uşaq dünyaya gelmişdi.. Amma anasının veziyyeti helede tam olaraq düzelmiş sayılmazdı.. Rehman bey onu çaĝırmasaydı belkede xestesini buraxıb gelmezdi.. Amma Terlan beyi orda buraxmışdı..
Otaĝa daxil olub xesteye doĝru addımladı.. Bu qadının üzü heç yad gelmedi ona nedense..
-Zehra xestemize ne olub?.
Deye soruşdu, bir anlıq gözleri körpesini izledi..
-Aynur xanım çay kenarında yıxılıb, xanım artıq dörd aylıq hamiledir.. Körpesi üçün narahatdır..
Bu sözler içinde xestenin adı diqqetini çekmişdi.. Qulaqlarında ise bir cümle tekrarlanırdı..
"Tanış ol Selma bu Aynur xanımdır Ayaz'ın iş yoldaşlarından biri.." Geri çevrildi.. Beli bu o idi Aynur..
-Selma xanım..
Elbette Aynurda onu tanımışdı.. Selma bir an donub qaldı, iki il sonra qarşısında Ayaz'a yaxın olmuş birini göre bileceyini gözlemirdi.. Udĝundu.. Özünü ele alıb xesteye yaxınlaşdı.. Onu müayine etdikden sonra her şeyin yolunda olduĝunu sadece bir müddet istirahet etmesini söyledi..
-Hekiminizin müalice ve müayine kaĝızlarını görmediyim üçün size derman yazmaĝa haqqım yoxdur.. Meslehetim şeherdeki xestexanalardan birinde tekrar müayineden keçmeyinizdir..
O sözlerini tamamladıĝında, hetta müayine boyunca bele Aynur gözlerini ondan ayırmamışdı..
-Selma xanım.. Axı biz tanışıq..
Selma dodaqlarını saran acı dolu tebessüme mane ola bilmedi..
O keçmişini silmişdi.. Yada sildiyini düşünmüşdü..
-Tesüf edirem men sizi tanıya bilmedim.
Deyerek keçib kiçik masa arxasında oturdu.. Körpesine baxdı..
-Selma Selimova.. Menden sevdiyimi alan qadını nece unuda bilerem.
Bir istilik keçdi bedeninden, menden

<< 1 ... 5 6 [7] 8 >>