üçün..
Bedeninde hiss etdiyi istilik qelbini qorxu hissine teslim etmişdi, qefil gelen sancı ile qışqırmışdı.. Onun sesine Letife xanım
qaçaraq otaĝa geldi..
-Selma qızım sene ne olub..
Deye soruşdu.. Aĝrı bütün bedenini teslim almışdı artıq. Eli ile yataĝın üzerindeki örtüyü sıxırdı..
-Bilmirem.. Deyesen bu doĝum sancısıdır.
Aniden gelen sancı ile birde qışqırdı.. Bu aĝrı dözülmez idi..
-Gözle maşın tapım.. Hekime getmeliyik..
Deyen qadın qapıya doĝru yöneldi.. Amma Selma onun elini tutub getmesine mane oldu..
-Gecdi xala, artıq suyum gelib. Ora qeder döze bilmerem.
Dedi.. Letife xanım onun elini tutub dayanmışdı.. Ne etmeli olduĝu haqqında heç bir fikri yox idi, beyni donmuşdu sanki..
-Amma qızım bize hekim lazimdır.
Selma'nın dodaqlarını istehzalı bir tebessüm sarmışdı.. Aĝrının tesiri ile dişlerini bir birine sıxaraq.
-Menim bir hekim olduĝumu unudursan..
Dedi... Onun telimatı ile Letife xanım isti su ve temiz parça getirmişdi.. Eli örtüyü sıxırdı, amma bu ona kömek etmirdi.. Dişlerini bir birine sıxmaqdan artıq aĝrıdıĝını hiss edirdi.. Bu onun ilk körpesi olduĝu üçün çetin gelirdi..
Sanki nefesi kesilirdi.. Heyatında ilk defe idi ki, bedeninde bu qeder böyük aĝrı duyurdu.. Son gücünü toplayıb birde güc vermişdi.. Letife xanımın..
-Onu görürem Selma, birazda döz.
Deyen sesini eşitmirdi artıq. Birazda.. Çox az qalmışdı..
-Tanrım yardım et..
Deye pıçıldadı.. Ve bir daha güc verdi..
Ve buda o.. Onun son ümidi.. Yaşama sebebi.. Duyduĝu ses göz yaşlarının hıcqırıqlara çevrilmesine sebeb olmuşdu..
-Bir qızın oldu Selma. Bunu nece keseceyik..
Eşitdiyi sesle ona baxdı.. Qan içinde idi.. Letife xanım göbek baĝını nece kesmeli olduĝunu bilmirdi..
-Mene qayçını ver..
Dedi.. Letife xanım ona qayçını uzatmışdı. Qalxmaĝa çalışdı, sanki bütün gücünü itirmişdi.. Belkede o, öz göbek baĝını kesen ilk ana, ilk qadın, ilk hekim idi...
Qucaĝına aldıĝı körpesine baxdı.. Çox gözel idi, yoxsa ona ele gelirdi.. Düşünecek halda deyildi..
-Körpe balam..

<< 1 2 [3] 4 5 ... 8 >>