Üşüyen men deyil xatirelerim...
Yoxluğun boşluğa saldı ömrümü
Saçıma qış fesli çoxdan gelibdi
Üreyim gözleyir olüm emrimi..
Daha feryad etmir küskün üreyim
Sukuta sığınıb sakit inleyir
Tebiet hemdemi olub könlümün
Quruyan ağaçlar meni dinleyir..
Susuz sehra oldu daha gözlerim
Ne leysan ,ne dolu islatmır daha
Nece qeribedir ...sevgi ölende
Heçbir şey üreyi yaşatmır daha
Yox olub arzular tükenib ömür
Ezrayıl yolunu gözler olmuşam
Hediyye ederek ömrümü sene
Kenardan gizlice izler olmuşam
Bükülüb qametim qeddim eyilib
Sevgiye elvida dediyim günden
Ele bir boşalıb dolu üreyim
Üstünden qalın xett çekdiyim günden
Ağlına gelecem bir gün qefilden
Evini resmimle döşüyeceksen
İsinmek isteme daha qelbimde
Qelbime qar yağır üşüyeceksen..
