Bunlara ruhi ve menevi ehtiyaclar deyilir. Ruhi ehtiyacları zamanında qarşılanmamış uşaqlar, böyüdükde davranış qaydalarında pozğunluqlar görsenir.
Yeni insanın ruhi ehtiyaclarının başında sevmek ve sevilmek ehtiyacı gelir. Uşaqlığında ana sevgisini, ata şefqetini ve qardaş hemreyliyini yaşamamış insanlar içlerinde her zaman bir çox şeylerin eksikliyini hiss edecekler.
Qadın ve kişinin bir araya gelmesi ile emele gelen primitiv birlikle ailenin ferqinin bilinmesi lazımdır. Çünki qadın ile kişinin bir arada olmaları her zaman ailenin emele gelmesi üçün kifayet deyildir. Aile ne qupquru bir teşkilat, ne de sade bir beraberlikdir. Bütün bunların o biri terefinde aile bir sevgi ocağı ve şefqet yumağıdır. Ailenin temeli olan bu sevgi ve şefqet duyğularının qaynağında ise nikah durur. Çünki danışdığımız menada aile ancaq qadın ile kişinin nikahlanması ile qurulmaqdadır.
Nikah qadın ile kişinin öz istekleriyle aldıqları bir qerarla olur. Bu qerar iki insanın heyatda qarşılaşacaqları her cür neşe, keder, uğur ve uğursuzluğa ortaq olma qerarıdır. Nikah qadın ile kişi arasında böyük bir sevgi ve hörmet bağının emele gelmesine sebeb olur. Qurani Kerimin Rum suresinde Uca Allah bele buyurur: (Allah) ölüden diri, diriden de ölü çıxardır, ölenden sonra torpağı dirildir. Siz de (qiyamet günü dirildilib qebirlerinizden) bele çıxardılacaqsınız. Sizi (atanız Ademi) torpaqdan yaratması, sonra da sizin (herenizin) bir insan olub yer üzüne yayılmağınız Onun qüdret elametlerindendir. Sizin üçün onlarla ünsiyyet edesiniz deye, öz cinsinizden zövceler xelq etmesi, aranızda (dostluq) sevgi ve merhemet yaratması da Onun qüdret elametlerindendir. Heqiqeten, bunda (bu yaradılışda) düşünen bir qövm üçün ibretler vardır!(Er-Rum, 19-21)
Göründüyü kimi, heyat yoldaşları arasındakı sevgi ve merhemet bağlarının emele gelmesinin ilkin şerti, nikahdır. Resulullah (s.a.v) nikah haqqında bele buyurmuşdur: Nikah menim sünnetimdir. Sünnetimden üz çeviren menden deyildir. Bu hedisde Resulullah

<< 1 [2] 3 >>