Her insan bir aile içinde dünyaya gelir. İnsanın inkişaf edib yetişmesinde, heyata hazırlanmasında ailenin ehemiyyeti düşünüldüyünden daha çoxdur.

Deyile biler ki, insanın sağlam şekilde böyümesi ile uyğun bir telim ve terbiye qazanması bir az da aile quruluşuna bağlıdır.İnsan üçün ailenin ehemiyyeti ne qeder böyükdürse, aile üçün de sevgi ve hörmet şeraitinin ehemiyyeti bir o qeder böyükdür.

çünki sevgi ve hörmetin olmadığı şeraitlerde ailenin varlığını qoruya bilmesi mümükün olmaz.Sevgi ve hörmet insanın sahib ola bileceyi en gözel duyğulardır. İnsanları sevmesini ve onlara hörmet edilmesini bilen insanlar başqaları terefinden sevilib hörmet edilmeye haqq qazanırlar. Bu sebebden sevgi ve hörmet insanı insan kimi yaşadan iki xüsusiyyetdir. İnsanın qurduğu her cür könül birlikleri ancaq sevgi ve hörmet sayesinde davam ede biler. Bir araya gelen iki insandan biri digerini sevmez ve hörmet etmezse, bu insanlar derhal ayrılmaq mecburiyyetinde qalırlar. Bu en açıq şekilde ailede görülür
İnsan üçün en tesirli olan davranış qelibleri aile içinde qazandıqlarıdır. Aile terbiyesi almamış insan bu eksikliyini heyatının sonuna qeder hiss eder. Çünki aileden alınan terbiyenin izleri insan heyatının sonuna qeder davam eder. İnsana ailesinden daha güclü tesir eden başqa bir durum yox kimidir.
Aile, insan övladının heyatda qalmasını temin edir, neslin davam etmesine xidmet edir. İnsan doğulduğu günden etibaren qorunmağa ve beslenmeye ehtiyac duyur. Ehtiyac duyduğu bu qorunma ve beslenme olmadan, insan övladının inkişafını tamamlaması mümkün deyildir. Yeni insanın sağlam bir şekilde inkişaf etmesi üçün lazımı himaye ve beslenme en yaxşı şekilde aile içinde mümkün olur.
İnsan üçün lazım olduğunu söylediyimiz himaye ve beslenme, sadece qarnının doyurulması, susayınca suyunun içirilmesinden ibaret deyildir. Bunlar insanların maddi ehtiyaclarıdır ve aile xaricinde de qarşılana biler. İnsanın qarşılanması lazım olan çörek ve su qeder vacib başqa ehtiyacları da vardır.

[1] 2 3 >>