hadise Allaha inamın, derin etiqadın nümunesidir. Bu hadise onu gösterir ki, insanlar Allahı sonsuz imanla sevmeli ve öz sevgilerinde bu cür semimi olmalıdırlar. Çetin anlarda Allahı yada salıb, yaxşı zamanlarda Onu unutmaq mömine yaraşan hereket deyil!



Bu andan etibaren dindarlar her il ev heyvanlarından birini Allahın şerefine kesib, Ona öz itaetkarlıqlarını bildirirler. Ömründe bir defe vacib Mekke ve ya Hecc ziyaretine getmesi ve orada qurban kesmesi de dindarın mühüm borcu hesab olunur.



Bu hadisenin başqa bir felsefi-exlaqi menası ondan ibaretdir ki, İslam dininde insanın Allah yolunda qurban kesilmesi qebul olunmur. Çünki insan Allahın yaratdığı en şerefli ve en üstün mexluqudur. Allah özünün yaratdığını öz yolunda qurban kesilmesini qebul etmir.



Bu bayramın esas mahiyyeti Allah yolunda kesilmiş heyvanın etini Allahın imkansız bendeleri ile bölüşmek, onları sevindirmek ve sevincine şerik olmaqdır. Belelikle, bu bayramın ve ayinin de esasında, orucluqda olduğu kimi, xeyirxahlıq, paklıq ve Allaha inam ve sevgi durur.



Bezen bir neçe adam bir heyvan alıb onu öz aralarında bölüşmekle, yaxud gedib bazardan et alıb getirmekle öz qurbanını kesmiş hesab edirler. Lakin İslam dinine göre bunlar qurbanlıq hesab olunmur. Elbette, bir neçe nefer yığışıb bir dananı qurban kese bilerler, bu şertle ki, her bir şexse düşmüş et payını en azı üç hisseye bölmek mümkün olsun. Bu hisselerden biri onların öz ailesine serf olunmalı, qalan hisseler ise feqir-füqeraya paylanmalıdır.



Qurbanlığın en gözel xüsusiyyetlerinden biri odur ki, burada din, mezheb ayrı-seçkiliyine yol verilmir. Bu bayramda istenilen dinden olan yetimin, kimsesizin ve yoxsulun haqqı var ki, varlının imkanlarından behrelensin, adi günlerde yeye bilmediyi qurbanlıq etinden dadsın. Qurbanlıq o demekdir ki, insanlar Allahın xoşuna gelecek bir emeli icra edirler.



Qurbanlığın şertlerinden biri de odur ki, qurban kesmek yalnız buna imkanı olan varlı adamların boynunda

<< 1 2 [3] 4 >>