yene:
«Ele ise yetime zülm etme!»
(«Zuha»-9).

Bu mübarek surede Allah-teala en evvel Peyğember(s)-in yetimlik dövrünü, o Hezretin özüne xatırladıb sonra ise yetimlere yaxşılıq etmeyini tövsiye edir. O, uşaq çağlarında ata-anasını itirdiyinden valideyn nevazişinden mehrum olmuş yetim uşaqların mehribanlıq ve qayğıya daha çox ehtiyacı olduğunu gözel bilirdi, buna göre de buyurur ki, yetim olduğun çağlar sene havadar olduğumuz kimi, sen de yetimlere nevaziş et. Onları öz yanından qovma, çünki sen yetimlik acısını dadmış ve yetimlerin derdinden xeberdarsan.

Bu ayelerde yetim uşaqlar haqda iki mesuliyyet qeyd olunmuşdur:
1) onların maddi çetinliklerini aradan qaldırmaq,
2) yetim uşaqların menevi çatışmamazlıqlarını hell etmek.
Yetim uşaqlar haqda hedis ve revayetler
Peyğember(s) ve mesum İmamlardan(e) bu mövzu ile elaqedar bize çox hedis ve revayetler gelib çatmışdır. Hemin hedislerde yetime qarşı yaxşılığın ne kimi böyük savaba malik olduğu açıqlanır. Biz onlardan bir neçesini burada qeyd edirik.

<< 1 [2]