Kevinin 22 yaşı tezece tamam olmuşdu, özünden emin, çox ağıllı ve bir cavan oğlan idi . 10 günden sonra Koreyadakı müharibe zonasına yollanmaq üçün İngiltereden ayrılacaqdı, heç bir şeyden qorxmurdu amma , ölkesinden ayrılmaq çetin gelirdi ona.
Ağır addımlarla böyük bir kitabxanın qapısından içeriye girdi, bir kitab götürüb oturdu ve sehifelemeye başladı. Heqiqeten de çox gözel mövzuları özünde eks etdiren bir kitab idi, amma daha da maraqlı olanı ise kitabı daha evvel başqasının da oxumuş olması ve bezi yerlere qeydler götürmüş olması idi. Oxuyanın qeydler götürdüyü hisseler Kevine maraqlı geldi, qeydleri oxuduqca sarsılırdı. Kim ola bilerdi bu? Derhal kitabxanaçıya yaxınlaşdı ve evvel kitabı oxuyan adamın kim olduğunu soruşdu
“Holly adında bir qadındır” deye cavab verdi kitabxanaçı
Qadının ünvanın kitabxanaçıdan aldı ve eve çatar çatmaz bir mektub yazdı:

"Böyük Kitabxanada bir kitab oxudum. Elave etdiyiniz qeydler qarşısında heyranlıq duyduğumu gizlede bilmedim. 10 gün sonra Koreyaya gedirem, sizi tanımaq ve sizinle mektublaşmaq isteyirem. Cavabınızı sebrsizlikle gözleyirem.
Hollydan müsbet cavab geldi ve mektublar ardı arxasına yazılmağa başlandı. Her yeni mektubda bir-birlerinden bir az daha tesirlenir, üreklerini bir-birlerine bir az daha açırdılar. 2 il bu şekilde keçib getdi. Kevin ve Holly bir-birlerine belke minlerle mektub yazmış, her mektubdan da biri birilerine daha da berk bağlanmışdılar.
Kevinın ölkesine geri dönme vaxtı gelib çatdı, son mektubunda Hollyni görmek istediyini yazdı. "Ancaq seni tanıya bilmek üçün mene bir şekilini gönder xahiş edirem" deye elave etdi.
Holly görüşmeyi qebul etdi lakin şeklini göndermedi. "Şekilin ne ehemiyyeti var ki? Bizi bir birimize bağlayan üreklerimiz deyilmi? Yaxama qırmızı bir çiçek taxacağam." dedi.
Günler bir-birini qovdu ve Kevin ölkesine qayıtdı. Qatardan endiyi ilk anda gözleri Hollyni axtardı. Bir müddet baxdı baxdı, sonra insanların arasından indiye qeder gördüyü en gözel bir qadını gördü. Uzun

[1] 2 >>