Dönülmez yollara axan göz yaşı,
Gedenin lepirin yuyub itirmez.
Yüz yağsa, min yağsa ümid yağışı,
Qurumuş torpaqda vüsal bitirmez.
Ne dostlar, tanışlar, ne qohum-qardaş,
Ne geden gemilerin melun fit sesi,
Qoparmaz qaysağın can hesretinin,
Tapılmaz üreye bir nefer sirdaş,
Onun tek yandırmaz özge nefesi,
Zerif şamlarını ruh qesvetinin.
Her gece qovrulan ciyerlerinin,
İyine ruhunun medesi göyner,
Heyatla ölümün çeperlerinin,
O tayı bu taydan eziz görüner.
Gözünün yuxusu erşe çekiler,
Daş olar döyünmez sinende ürek,
Neyi itirmisen tapa bilmirsen?
Xatireler boy cergesi düzüler,
Hansını istirsen bir dillen görek?
Hansına yapışıb qopa bilmirsen?
Belke ilk tanıdığın güne yanırsan?
Yoxsa ilk kelmesi daha şirindi?
İlk görüş gününü nece anırsan?
İlk sual,ilk cavab,söyle kimindi?
Göz yaşın isladır yerini indi,
Oyanıb ağlıyır indi gözlerin.
Uşaq tek gözünün altını deyiş,
Yoxluğun yarası dibsiz,derindi,
Gözyaşı doldurmaz ayaq izlerin,
Zülmet gece, gur yağış..inilti...titreyiş...
