simvoludur. Kim anasına «seviyyesiz mexluqat» deye biler? Alçaldıcı formada «tükezbanlar» deye biler? Lap o ana cahil, savadsız, bilgisiz olsun. O sözü anaya demeye dil nece geler?..

Pafosla demirem bu sözleri. Öz anamı gözümün önünde tutuban deyirem: mene can veren, ilk sevgini, düzgün terbiyeni, insanlığı aşılayan qadına sevgi ve hörmetden başqa içimde başqa duyğu olmayıb menim. Savadsız ola biler, amma övladlarına qarşı insani davranışlar, tehsilli ve savadlı olması üçün verdiyi destek, düzgün exlaq ve terbiye, çekdiyi zehmet onu bizim gözümüzde müqeddesleşdiren amiller olub. Yaxşını görüb yaxşı düşünmüşemse, demeli, pis yazıb tehqiredici söz deyen «yazar» da ailesinde ve onu ehate eden mühitde tehqir ve seviyyesizliyi görüb, yazıb. Başqa heç ne ola bilmez.

Bu gün cemiyyetimizde her cür menfur insana da rast gelmek olar, insan kimi insana da. Kişisinden, qadınından asılı olmadan — yaxşı da var, pis de. Eger bu gün cemiyyet menfi özelliklerle doludursa, bunu orda yaşayan xanımların üzerine yıxmaqla özlerine teselli veren kişilerin kişiliyinden şübhe ederem. Bir defe de demişdim, Azerbaycan kişisi qadınına ne cür münasibet gösterirse, mütleq onun eks-tesirin de görür. Ve görecek. Aynada yansıyan obyekt kimi.

Elbette, o yazıların içinde razılaşdığım, haqq verdiyim meqamlar da var. Demirem ele qadın yoxdur, bu gün pulu olduğu halda savadını deyil, servetini artırmağı düşünür. İmkanı olduqca kitab oxuyub ağlını, beynini qidalandırmaq evezine, seyahete çıxıb dünyagörüşünü, medeniyyetini, edeb ve etiket qaydalarını, xoş reftarını, nezaket ve inceliyi özüne aşılamaq yerine gününü alış-verişe, dedi-qoduya, menasız işlere serf edir. Var bele qadınlar. Amma… Eyni zamanda bele kişilerimiz de var. Bunu da deyek.

Meqalemin evvelinde Atatürkün söylediyi fikri nahaq yere yazmamışam. Bir cemiyyetde nöqsan varsa, inkişaf yoxdursa, bu, o cemiyyetde yaşayan hem qadının, hem kişinin uğursuzluğundandır. Sanki bizim milletin kişileri gece-gündüz elmle, yaradıcılıqla

<< 1 [2] 3 4 >>