Heyatımızın müxtelif anlarında qısa da olsa yalqız qalmağa ehtiyac duyarıq. Bu,
tenhalığa çekilib öz varlığımızı, keçmişimizi, yanlışlıqlarımızı sorğulamaq, özümüzü daha derinden tanımaq, özümüzle baş-başa qalmaqdan yaranan bir ehtiyac olsa da, insan bütün heyatı boyu tenha yaşaya bilmez.
Duyğularımızı, emllerimizi paylaşmaq üçün hemişe anlayışlı ve duyarlı hemsöhbete, dosta, sevgiliye, heyat yoldaşına, hemkara ve s. ehtiyacımız var.
Bilirsiniz ki, heyatda seçe bilmediyimiz yaxınlarımızla (ata, ana, bacı, qardaş ve s.) yanaşı, seçdiyimiz yaxınlarımız da var. Mene maraqlı olan budur:
Siz seçdiyiniz, heyatınıza salacaq, birlikde ve beraber addımlamaq istediyiniz, ömür paylaşacaq insanları tanımaq üçün ne edirsiniz? Her hansı bir üsul, sınaqdan çıxarmaq üçün vasite ve ya metod tetbiq edib, inisiativ addım atırsınızmı? Yoxsa her şeyi öz axarına buraxıb, geleceyinizi qismetin, talenin hökmüne buraxırsız? Ümumiyyetle, seçici insansınızmı?
İsterdim ki, istifadeçiler bu haqda öz heyat tecrübelerinden (eger varsa), başlarına gelmiş ve gelecek bu tip meslelerle bağlı qarşılaşanda ne edeceklerini, hansı zeruri addımlar atacağına dair fikir ve düşüncelerini şerhlerde qeyd etsinler.
