gelsin bize.
T: Yaxşı, Ömürle neyniyirsen, nece gedir?
A: Şükür heleki sözüme baxır, amma nedense bu gün sesi çıxmır. Zeng etdim, mesaj yazdı ki, anam nasadı yanındayam.
T: He, Allah kömeyi olsun, mene de yazmayıb bu gün.
A: Yaxşı getdim,- deyir sağollaşıb evden çıxır.
.............................................................
Ömür axşamkı elçilikden sonra otağından çox çıxmamışdı. Anasından qaçırdı sanki, Bu an otağın qapısı döyülür.
Ö:Gel ana.
M:Qızım ne edirsen. Bu gün otağından çıxmamısan, haransa ağrayır?
Ö:Yox ana yaxşıyam, sadece yorğun hiss edirem.
M:Yeqin özünü soyoğa vermisen. Gel çay iç düzel biraz.
Ö:Yaxşı ana deyib anasının arxasıca salona keçir. Anası çayı getirib Ömüre verib onun yanında divanda oturur.
M:Qızım.
Ö:Beli ana
M:Axşam ele bu sözü deyende Ömürün üreyi daralmağa başlayır- Axşam xalan seni Senan üçün istedi. Men bunu çoxdan beri arzulayırdım. Senan hem tehsilli, hem terbiyeli oğlandı, hem seni sevdiyinide anlamaq çetin deyil.
Ö:Axı ana.
M:Qızım tez qerar verme düşün zorlamıram seni. Qebul etsen meni xoşbext etmiş olarsan. Bu sözler Ömüre ox kimi batmışdı, ne deyeceyini bilmir başını aşağı salır.
Ö:Yaxşı ana düşünerem.
M:Çox sağol qızım.
Ö:İcazenle biraz uzanım.
M:Yaxşı qızım.
Ömür otağına keçib uzanır. Gözlerinden yaş süzülmeye başlayır. Axı o artıq Azadı sevmeye başlamışdı, özüne bele etiraf etmese de bele idi. Bunu hele de Azada dememişdi. Bunun üçün bütün gün Azaddan qaçmışdı. Bextden bu gün Azadın işi çox, hem de Atasının ad günü var idi deye başı qarışıq idi, çox düşünmüş yuxuya getmişdi:
............................................................

Azad otağında senedlere başı qarışmışdı. Bu an telefona gelen zengle başını qaldırır. Zeng eden anası Humay xanım idi.
A: He, ana.
H: Azad, gelende tort almağı unutma, birdeki tez gel.
A: Yaxşı ana, azca işim qalıb, tez gelecem.
H: oldu oğlum, sağol.
Azad sağollaşıb telefonu teze söndürmüşdü ki, yeniden zeng gelir. Nömre tanış deyildi.
A: Alo.
G: Alo,

<< 1 [2] 3 4 ... 6 >>