Dar pillekenlerle yavaş-yavaş qalxıb, menzile çatdıq. Eslinde bu müsahibenin nece ağır olacağını dünen İlham beyle söhbet etdiyimiz zaman anlamışdım. Qelbinde yenice şehid yarası açılan valideynlerden oğlu barede suallar soruşmaq, evvelki xatirelerini yeniden canandırmaq çox ağır olacaqdı. Buna reğmen, bütün cesaretimi toplayıb getdim.

Söhbet Cebrayıl rayonunun Cocuqmercanlı kendinde herbi xidmet zamanı qehremancasına şehid olan, 19 yaşlı şehidimiz Hacıağayev Cabbarxanın ailesinden gedir.

Qapını döyüb menzile daxil olduq. Bizi Cabbarxanın anası, 3 bacısı, azyaşlı qardaşı ve ölmezden önce ailesini ona emanet etdiyi bacısının yoldaşı qarşıladı. Dar, ikiotaqlı menzil idi. Cabbarxanın atası İlham beyin sözlerine göre, şehidimiz ele bu menzilde böyümüş, yaxınlıqdakı 158 nömreli mektebde tehsil almışdı.

Şehidimizin atası İlham bey herbiçi olub. Onun böyük qızı Yegene de hazırda herbi sahede tehsil alır. O da qardaşı kimi veten yolunda canını qurban vermeye hazır olduğunu deyir. Şehidimizin iki bacısı ise derzi kimi çalışır. Onlar istirahet demeden, esgerlerimiz üçün paltar tikirler. Aile üzvlerini tanıdıqdan sonra Cabbarxanın nece vetenperver bir ailede böyüdüyünün şahidi olduq.

Şehidimizin anası Reyane xanım temkinle oğlu haqqında danışmağa başladı:

"Menim balam könüllü olaraq herbi xidmete gedib ve torpaqlarımız uğrunda şehid olub. Bir ana kimi bütün şehid analarına deyirem ki, sebrli olun. Şehid balalarımız hemişe bizim üreyimzide, evimizde, ocağımızdadır. Onlar ölmeyibler, yaşayırlar ve daim yaşayacaqlar. Men oğlumla fexr edirem. Bütün şehidlerimizi Allah rehmet etsin, qebrleri nurla dolsun".

Reyane xanım axrıncı defe oğlu ile ölümünden 40 deqiqe evvel danışıb. Aprelin 4-ü saat 17:10- da Cabbarxan eve zeng edib ve anası ile danışıb. Şehidimizin son sözleri bele olub:

"Ana, men gelen günü ele bir aş bişir ki, qoxusu dörd bir aleme yayılsın. Her kes yığılıb gelsin bize. Amma bilmek olmaz, belke şehid oldum. Allaha emanet olun. Gözleyin,

[1] 2 >>