terzde aşmaq olmaz. Bunu etmek haramdır. Bu saydıqlarımız bendler esaslarıydı ki, onlar (rafiziler) bu hiylelerle insanları azdırıb, toplayaraq öz sıralarını çoxaltmağa çalışırlar.

Bu fikirlerin esas yayıcıları ‘’rafizi’’ adlanan batil olan bir cereyzn nümayendeleridir. İslamın esas istiqametlerinden ve bu yolda olan bütün haqq mezheblerinden ayrılan ve onlara qarşı sayğısızlıq gösteren azmış bir firqedir.

Rafizilik tarix sehnesinde İmam Zeyd bin Zeynalabidin dövründe meydana çıxıblar. İmam Zyd Emevi dövletinin Kufe şeherine qarşı qisas meqsedi ile qalxmışdı, çünki onun dediyi kimi: ‘’bu şeherin ehli babası olan Hz. Hüseyni çağıraraq fitneye salıb ölümüne sebeb olublar’’. Heqiqeten de, Kufe ehli çox üsyankar bir tayfa idi ve hemişe öz valilerden daima narazı qalardılar, ve keçmiş dinlerinden qalmış adetlerine göre daima hansısa bir xilaskarın gelib onları onları xilas edeceyi eideyalarla yaşayaraq hemişe ixtişaşlar töredibler. Bu sebeble yene de narazı qalaraq öz üsyanlarında Peyğemberimizin (s.a.v) nevesini qabağa vermek isteyirler. Bunun üçün özlerini mezlum şekilde göstererek İmam Hüseyne, sanki Onu kömeye çağıraraq çoxlu qollar çekilmiş mektublar gönderirler. Lakin Hz. Hüseyn Kufe yaxınlıqlarına gelib çıxtıqda onlar öz vedlerinden döndüler, amma artıq fitne baş alıb gedirdi. Bu fitnenin neticesinde de Hz. Hüseyn şehid olur. Üstelik de, tarix onu gösterir ki, Hz. Hüseyne qarşı çıxan qoşun temamı ile kufelilerden ibaret idi. Odur ki, İmam Zeyd onlardan intiqam almaq meqsedi ile qoşun yığıb Kufeye doğru herekete keçir, Onun qoşunu döyüşe başlayacağı üzre olduqda, onun terefdarlarından bezileri İmama bele dediler: ‘’Ebu Bekr ve Ömer haqqındakı görüşünü bize bildir, biz de düşmenlerine qarşı sene yardımçı olaq’’. İmam Zeyd islamiyyeti yaxşı bilen bir kes idi. Buna göre Hz. Ebu Bekr ve Hz. Ömer kimi ilk müselmanlar haqqında onlara uyğun olmayan bir şey söyleye bilmezdi. Kritik bir veziyyetde olmasını heç nezere almayaraq bele buyurdu: ‘’Men onlar haqqında

<< 1 2 [3] 4 5 ... 7 >>