Heya insan deyerini gösteren bir gözellikdir. Heyasından öteri yanaqları qızaran bir kes heqiqeten bu inci deyerleri hele de üzerinde yaşatdığını gösterir. Çünki heya gözel exlaqın bir tecesümüdür. Bu gözellik her bir kese yaraşar. Bu gerçeyi ise ilk defe Allah Resulu Muhemmed (sallAllahu aleyhi ve sellem) açıq şekilde ifade etmişdir.
Bizlerde iffetli, utancaq, edebli ve heyalılara “qız uşağı kimi” xitab edirler. Lakin Allah Resulu (sallAllahu aleyhi ve sellem) qız uşağından bele heyalı idi.
Amma çox teessüfler olsun ki, indi utanmaqdan utanan bir nesil yetişir. Utanması lazım olandan utanmayan, amma utanmaması lazım olandan utanan bir nesil…
Halbuki onları exlaqsızlıq, haqsızlıq, merhemetsizlik, insanı keyfiyyetlerin günü-günden yox olması utandırmalı idi? Lakin yaşadığımız dövrde bu sadaladıqlarımdan utananlar özleri utanc menbeyi edilibler.Halbuki RasulUllah (SallAllahu aleyhi ve sellem) buyurur: “Heya imandandır”. Amma yene teessüf edirem ki, hal-hazırda heyanın bir insanı gözellik olaraq yaşamaq bir yana qalsın, artıq sözün özü de dilimizden ve lüğetimizden düşmekdedir. Dilimizde qaldımı “heya”? Ya heyatımızda…?
Dilimizde işlenmeyen bir söz heyatımızda qalarmı? Ve bunun bariz nümunesidir ki, her gün heyasızlıqlar, exlaqsızlıqlar ile qarşılaşırıq. Beşeriyyet evvelce “heya” anlayışını, sonra ise bütünlükle onun ifade etdiyi menalarını itirmekdedir. Tebii ki, RasulUllah (SallAllahu aleyhi ve sellem) söylediyi kimi heyanın temelinde iman dayanmışdır. İnsanda Allaha ve Axirete iman yoxdursa demek ki, o kesde ne exlaq, ne de heya vardır. Çünki insanın etdiklerini mehdudlaşdıran ve özüne nezaret etmeyi teleb eden-imandır. Eger qelbde iman olmazsa o qelbe Şeytan hakim olar. Ve nefs ile Şeytanın en güclü silahı ise exlaqsızlıqdır. İndi sizden soruşuram:
-Allahdan heya etmeyen, utanmayan bir kes, kimden utanacaq ki? O insan nece heyasızlıqdan ve exlaqsızlıqdan imtina ede biler ki?O insan ki, Allahdan uzaqlaşır, Rebbini terk edir, demek ki, o kesde olan bir çox

[1] 2 3 >>