Nefesi tentiyer ayaqlarının,
çorabın çorablıq yerinden düşer.
Geri qatlayarsan balaqlarını,
istiler bir az da, derinden düşer.
Uzaqlar könlüne yardı -aparar,
yolların yağışdı , qardı aparar.
Hevesin normaldan artıq aparar,
dizlerin şaqqıyıb perinden düşer.
Bir ses eşidersen qorxunç o tuşda,
çanına velvele salmaz o quş da.
Dodağın torpağa deyer yoxuşda,
halsızlıq çanına nerinden düşer.
Buludlar havada dolaşmasa da,
keseden çıxarsan, çay daşmasa da.
Bir az eyleşersen bir daş masada,
küreyin soyuyub ,terinden düşer.
Ehval soruşmazsan heç ehvalından,
fikirin hey qalar dağın yalında.
Kim ise iteler , daşın dalından,
qedemin dikdeki yerinden düşer.
Deyersen -dişini dişine sıxıb,
iblisler biraya haradan çıxıb.?
Dönersen geriye -gözünü sıxıb,
düşer , zirveler de, şerinden düşer.
Müellif: Vüsal Ağayev
