İçimde bir men var menden yuxarı.
Mene baxır yuxarıdan aşağı.
Men el-qolu bağlı durub qalmışam.
O azaddır, gezir bütün çahanı.
İçimde bir men var menden yuxarı
Yarışır zamanla,gedir ireli.
Bezen de dalaşıb, dönüb keçmişe,
Ordan geleceye ismarıc verir.
İçimde bir men var menden yuxarı.
Yatanda da o menimle yatmayır.
İstediyi yerde salır mekanın,
O qalibdi, ona çatan olmayır.
İçimde bir men var menden yuxarı.
Men gülende , o ağlayır yerime.
Deyir:ay qafil neyine gülürsen?
Üstü, altı derdle dolu dünyada.
İçimde bir men var menden yuxarı.
Men ağlayanda da, gülür yerime.
Deyir: ağlamaqla düzelen deyil,
Sil gözünü, bir bax, bir çare axtar.
İçimde bir men var menden yuxarı.
O çox bilir,mene deyir saf olma.
Çox insan üzde bir, dalda başqadır.
Her kese inanıb, her kese qanma.
İçimde bir men var menden yuxarı.
O görür, menim görmediklerimi.
Bezen xeber verir mene önceden,
Başıma gelecek hadiseleri.
İçimde bir men var menden yuxarı.
Men mehkumam, o, qalibdi her zaman.
Boyun eymir, tabe olmur heç kime,
Haqqın terefinde durur her zaman.
İçimde bir men var menden yuxarı.
Tanrıya da, insana da menden daha yaxındır.
O, susmur, bağırır zamana qarşı,
Qoşulur esen küleye yarışır.
İçimde bir men var menden yuxarı.
Tebiet onu qorxutmur men qeder.
Yağan yağışın altında gezir o.
Qarın üstde ayaqyalın qaçır o.
İçimde bir men var menden yuxarı.
Men oturub , yas tutanda qelbimde,
O atılır ireliye, axtarır,cellad olub,
Tapıb, çökür namerdin sinesine.
İçimde bir men var menden yuxarı.
Gece yarı meni oyadır bezen.
Deyir:ne yatmısan, dur düşün, daşın,
Gel özüne, men de dönüm özüme.
İçimde bir men var menden yuxarı.
Deyirem, gedenimi qaytar mene.
Deyir:men çaresizem, ölümün qarşısında
Acizem, qollarım bağlıdır deyir.
İçimde bir men var menden yuxarı.
O çox zaman menim arzularımdı.
İçimde bir men var menden aşağı.
Bezen röyam, bezen reallığımdı.
O menim ruhumdu, menden yuxarı.
