Yaman düşdük el-obadan didergin,
Torpaq qanlı, yurd qan-qada, il gergin.
Ürek dözmür, qan-yaş tökür göz her gün,
Qınamayın, çekemmirem bu derdimi.
Dörd bir yandan alov yağdı, boğulduq,
10-15 ev bir ocağa yığıldıq.
Arxasızlıq qenim oldu dağıldıq,
Qınamayın, çekemmirem bu derdimi.
Sıxılmaqdan dağılmışıq nar kimi,
Eriyirik gün altında qar kimi.
Sozalırıq külek qovan qor kimi,
Qınamayın, çekemmirem bu derdimi.
Neçenci köç, bu neçenci nağıldı,
Ulu xalqım ulu yurddan dağıldı.
Bu derd mene ölümden de ağırdı,
Qınamayın, çekemmirem bu derdimi.
Yandırdılar ocaqların oduna,
Ferq olmadı, südemere, qadına.
Qanım donur, o gün düşcek yadıma,
Qınamayın, çekemmirem bu derdimi.
Haray çekdik, tapılmadı hay veren,
Heyat veren, ağrı veren, toy veren.
Baltalandı, neçe-neçe boy veren,
Qınamayın, çekemmirem bu derdimi.
Qarlı dağda sele döndü göz yaşım,
Neçesine tapılmadı baş daşı,
Namerd oldu namerdlerin savaşı,
Qınamayın, çekemmirem bu derdimi.
Qan-ter tökdük, ağac ekdik, bitirdik,
Bar gözledik, bağını da itirdik,
Şele-şele ağrı, acı getirdik,
Qınamayın, çekemmirem bu derdimi.
Dinmesek de bir gün deyil günümüz,
Eşidilmir harayımız-ünümüz,
Ölenedek eriyermi kinimiz,
Qınamayın, çekemmirem bu derdimi.
