Heç ne istemirem, ay zalım felek,
Qarabağsız dünyanı neynirem axı.
Yaşamaq haramdır yurdsuz, yuvasız,
Qarabağsız dünyanı neynirem axı.
Deyirler qem çekme, gülmek yaxşıdır,
Her kesin qelbini bilmek yaxşıdır,
Bele yaşamaqdan ölmek yaxşıdır,
Qarabağsız dünyanı neynirem axı.
Yaralı sinemde dağlar qalıbdı,
Çiçekleri solmuş bağlar qalıbdı,
Dağlarda bulaqlar ağlar qalıbdı,
Qarabağsız dünyanı neynirem axı.
Xalqım qan ağlar qara bağlayıb,
Analar sinesini dağlayıb,
Derd-qemden üreyim yara bağlayıb,
Qarabağsız dünyanı neynirem axı.
Bilin haqq var, heqiqet var sözümde,
Sanki heyat sönüb puçdu gözümde,
Dünyanı verseler heçdi gözümde,
Qarabağsız dünyanı neynirem axı.
Uçub menim dünyam, altda qalmışam,
Hesretden sinesi dağlar qalmışam,
Allah, gece-gündüz ağlar qalmışam,
Qarabağsız dünyanı neynirem axı.
Haqdan gelir bir qulaq as sözüme,
Veten satan, çıx get, deyme gözüme,
Qaytar Qarabağımı, qaytar özüme,
Qarabağsız dünyanı neynirem axı.
Ömrüm bu yollarda zay oldu getdi,
Gözlerimin yaşı çay oldu getdi,
Vetenim düşmene pay oldu getdi,
Qarabağsız dünyanı neynirem axı.
Hanı merd igidler, erler-erenler,
Yana-yana getdi veten deyenler,
Ebes yeyib, içib, kef eyliyenler,
Qarabağsız dünyanı neynirem axı.
Söz sinemde qat-qat, qalaq-qalaqdı,
Heç zaman tükenmez qaynar bulaqdı,
Qaçqınlıq sinemize ömürlük dağdı,
Qarabağsız dünyanı neynirem axı.
Başımı qüruba eyib gedirem,
Daha qem libası geyib gedirem,
Çox demişem, birde deyib gedirem,
Qarabağsız dünyanı neynirem axı.
Şair Qarabağa göz qoyub gedir,
Bir qürbet torpağa üz qoyub gedir,
Genclere yadigar söz qoyub gedir,
Qarabağsız dünyanı neynirem axı.
Ulu babaların iziydi Qarabağ,
Merdler diyarının özüydü Qarabağ,
Azeri yurdunun gözüydü Qarabağ,
Qarabağsız dünyanı neynirem axı.
Azerbaycan bel sütunum, Qarabağ gözüm,
Bu boyda derdlere men nece dözüm,
Vüsalam, budur size son sözüm,
Qarabağsız dünyanı neynirem axı.
