teberradır, yeni Allahın ve Peyğemberin düşmenleri ile düşmen olmaq, onları baykot etmek ve onlara qarşı cebhede yer tutmaqdır. Tesadüfi deyil ki, tevella (Allahın dostlarını sevmek) ve teberra (Allahın düşmenleri ile düşmençilik etmek) fürui-dinden sayılır:
“Allaha ve axiret gününe inanan heç bir tayfanın Allah ve Onun Peyğemberi eleyhine çıxanlarla – öz ataları, oğulları, qardaşları, yaxın qohumları olsalar bele - dostluq etdiyini görmezsen. Onlar ele kimselerdir ki, Allah onların qelblerine iman yazmış ve Öz dergahından onlara ruh (güc) vermişdir. (Allah) onları (ağacları) altından çaylar axan cennetlere daxil edecekdir. Onlar orada ebedi qalacaqlar. Allah onlardan, onlar da Allahdan razıdırlar. Onlar Allahın firqesidirler. Bilin ki, Allahın firqesi, mehz onlar nicat tapıb (ebedi) seadete qovuşanlardır” (Mücadile, 22). Bundan gözel bir vesf ola bilermi? Öz sevgisine ve nifretine Allahı meyar ve ölçü götürenler Allahın firqesi (destesi) adlandırılır. Onlar hetta öz menafeleri, qohumluq elaqeleri üzünden bele, haqqı danmaz, ilahi deyerlere qarşı çıxmaz, edaletin terefinde durarlar. Bu ezmkarlıq onlara ebedi cennet qazandırar.

<< 1 2 [3]