Quran cennet ehlini bele vesf edir
Her şeyden evvel Qurani-kerimde döne-döne vurğulanır ki, insanın cennete düşme ehtimalı imanla saleh emelin vehdeti sayesinde mümkündür. “Mömin olub yaxşı işler gören kişi ve qadına xoş heyat nesib edecek ve etdikleri yaxşı emellere göre mükafatlarını vereceyik” (Nehl, 97).
Aydındır ki, burada mükafat deyerken dünyanın maddi nemetlerinden daha çox axiret nemetleri nezerde tutulur. Başqa bir ayede bu mükafatın neden ibaret olacağı açıqlanır. Bu mükafat – tesviresığmaz nemetleri olan Edn cennetidir (yeni behiştin Edn adlı mertebesidir): “İman getirib yaxşı emeller edenlere geldikde ise Biz (o cür) yaxşı işler görenlerin mükafatını zay etmerik! Onları (ağacları) altından çaylar axan Edn cennetleri gözleyir...” (Kehf, 30-31). Quranın daha bir neçe ayesinde de imanla saleh emelin vehdetine nail olan şexslerin cennete aparılacağını oxuyuruq (Kefh, 2-3; Enkebut, 58; Nisa, 124; Taha, 75-76; Ğafir, 40).
Allah özünün mömin ve emelisaleh bendelerine neinki cennete düşmeyi ved edir, hetta cennetde ebedi olaraq qalmağı zemanet verir: “İman getirenler ve yaxşı işler görenler ise behiştlikdirler ve orada ebedi olacaqlar” (Beqere, 82).
Quran ayelerinin birinde iman ve saleh emelle yanaşı daha bir cehet de cennet ehline aid edilir: “İman getirib yaxşı işler görenler ve ümidlerini Rebbine bağlayanlar ise cennetlikdirler. Onlar orada ebedi qalacaqlar!” (Hud, 23). Burada mömine xas olan reca halı, yeni günahlarının Allah terefinden bağışlanacağına ümid ifade edilib. Mömin öz günahlarını göz önüne getirib ezabdan qorxmaqla yanaşı, hem de ilahi merhemete ümid etmelidir. Mehz bu iki duyğunun müvazinetinden iman möhkemliyi yaranır.
Meryem suresinin 63-cü ayesi cennetin teqvalı insanlara mesken olacağını açıq şekilde beyan edir: “Bu, hemin o Cennetdir ki, bendelerimizden mütteqi olanları ona varis edeceyik”. Burada mütteqi – heyatı boyunca ardıcıl olaraq teqvaya riayet eden, Allahın qadağanlarından qaçan, emrlerine ise laqeyd qalmayan, öz üzerinde

[1] 2 3 >>