kifayet deyilmi?! Onlar ise seni Ondan qeyrileri ile qorxudurlar.(Zumer suresi, 36)” ve yol gösterici ve yardımçı olaraq “Rebbinin sene bir rehber, bir mededkar olması kifayet eder! (Furqan suresi, 31)” ayelerine göre düşünür ve yaşayır. Bütün heyatı Rebbimizi razı etmek meqsedine yönelmişdir. Dinin esası da budur. Quranda hz. İbrahimden bu güne qeder gelen haqq dinin xüsusiyyetinin bütün heyatın Allah`a hesr edilmesi olduğu xeber verilir. Bir ayede bele buyurulur:

De: “Şübhesiz, Rebbim meni doğru yola, heqiqi dine, batilden haqqa tapınan ve müşriklerden olmayan İbrahimin dinine yöneltdi!” De: “Menim namazım da, ibadetim de, heyatım ve ölümüm de alemlerin Rebbi Allah üçündür!” (Enam suresi, 161-162)

İnsanın heyatdakı esas meqsedinin Allah`ın razılığı olması, diger insanlarla olan elaqelerini de, şübhesiz, kökünden deyişdirir. Bir az evvel ifade etdiyimiz kimi, insanın diger insanlara qarşı müsteqil bir mesuliyyeti yoxdur. Amma Allah diger insanlara qarşı nece münasibet göstermeyin lazım olduğunu Quranda bildirmişdir. Allah`a qarşı duyulan mesuliyyet diger insanlara qarşı da en şefqetli, en merhemetli, en edaletli, en dürüst davranışı temin edir. Ayelerde möminlerin bu dünyagörüşü bele tesvir edilir:

Onlar ele kimselerdirler ki, verdikleri sözü yerine yetirer ve dehşetli günden qorxarlar. Onlar öz iştahaları çekdiyi halda, yemeyi yoxsula, yetime ve esire yedirerler. “Biz sizi ancaq Allah rizasından ötrü yedirdirik. Biz sizden ne bir mükafat, ne de bir teşekkür isteyirik. Heqiqeten, biz Rebbimizden, çox sert, çetin günden qorxuruq!”(İnsan suresi, 7-10)

Ayelerden de aydın olduğu kimi, möminlerin diger insanlardan qarşılıq gözlemek kimi bir davranışları yoxdur. Bu, mömine çox güclü ve möhkem bir xarakter qazandırır. Mömin her mühitde doğru olanı, yeni Allah`ın emrlerini yerine yetirir. Ne kimseden teqdir gözleyir, ne de kimseden çekinir. Yalnız Allah`ın razılığını isteyir. Nece ki, Allah Quranda möminleri “qınayıcının qınamasından qorxmayanlar. (Maide

<< 1 [2] 3 4 >>