Hadise Bakıda baş verib. Bir müselmanın ailesinde. Hadisenin şahidi olmuş insan danışır ki, bir gün o, öz müselman qardaşını ziyaret etmek üçün onların evine gedir. Evde camaatın narahat halda o yan bu yana getdiklerini görür ve sebebini soruşanda melum olur ki, ev sahibinin 13, 14 yaşlı oğlu berk xestelenib, veziyyeti çox pisdir. Biri hekim dalınca, biri maşın dalınca here bir terefde başını itirmiş halda dolaşdıqları vaxt qonaq uşaqla otaqda tek qalır ve başlayır ona Le İlehe İllellah kelmesini telqin etmeye. Uşağa başa salır ki, Le İlehe İllellah de Allah seni Cennete daxil etsin. Bir neçe defe telqin etdikden sonra uşaq Le İlehe İllellah deyir ve dünyasını deyişir. Evdekiler artıq uşağın öldüyünden xeber tutub uşaq olan otağa geldiklerinde uşağın öldüyünün, qonağın ise ağladığının şahıdı olurlar. Lakin uşağın atası onun dostunun üzünde keder deyil, sevinc göz yaşları görende teeccüblenir ve dostuna deyir: "Sen neye sevinirsen? Menim oğlum ölüb sen ise sevincden ağlayırsan!" Qonaq ona deyir: "Men onun ölümüne sevinmirem. Eksine men onun müselman kimi öldüyüne sevinirem" Valideyinleri ona etiraz ederek: "Meger o müselman deyildi ki, meger o kafir idi? Elbette o müselman idi ve müselman kimi de öldü" - dedikde qonaq onlara her şeyi olduğu kimi başa salmağa başladı. "Siz meni düzgün başa düşmediniz. Sizin oğlunuz Le İlehe İllellahdeyerek öldü" Bu sözden heyrete gelen uşağın atası dostuna: "Sen ne danışdığını heç bilirsen? Menin oğlum anadangelme lal idi! O danışa bilmirdi!"
