görmesi, bir çiyeleyin dadından lezzet alması mümkün deyil. Bir orkestrin çaldığı simfoniyanı zövqle uzun müddet dinlemesi mümkün deyil. İnsan üçün bu qeder hereketli, rengarenk, zengin, üçölçülü ve möhteşem dünyanı emele getirenin elektrik siqnalları olmadığı melumdur. İnsanın sevinib kederlenmesini, heyecanlanıb qayğılanmasını, xatırlayıb sevinmesini, darıxmasını temin eden de, şübhesiz ki, elektrik siqnalları deyil. Dünyanın en meşhur professorları birleşseler bele, Cefri M. Şvartzın (Jeffrey Swarts) da bildirdiyi kimi, insanın beyninin içinde heç bir yerde bu qavrama mexanizmini tapa bilmeyecekler.

Beynin içindeki görüntünü “görürem”deyen, beynin içindeki sesleri “eşidirem” deyen, öz varlığını bilmeyen şüurlu varlıq Allah’ın insana verdiyi ruhdur. Materialist ideologiyaların ortaya çıxmasından çekindikleri heqiqet budur. Ruh göze ehtiyacı olmadan görür, ellere ehtiyacı olmadan toxunur, qulağa ehtiyacı olmadan eşidir, buruna ehtiyacı olmadan qoxulayır ve ağıza ehtiyacı olmadan dadır. Alimlerin illerden beri öyrenmeye çalışdıqları “qavrayan kimdir?” sualınının cavabı ruhdur. Allah insanın ruhuna davamlı şekilde görüntüleri seyr etdirir, gece-gündüz, bu dünyada ve ya yuxuda davamlı olaraq o insana aid bir dünya yaradır. O dünyanın içinde her şey mükemmel şekildedir, qüsursuzdur. Ona göre de qarşımızdakı aydın görüntünün, derinlik hissinin eslinde bir xeyal olduğunu, gerçek dünya ile heç bir elaqesi olmadığını anlamaq olduqca çetindir. Bir neçe kvadrat santimetrlik sahe içinde istediyi vaxt sonsuz alemler yarada bilen Uca Rebbimiz Allah’ın qüsursuz, benzersiz, möhteşem yaratması ele budur.

Yaradan, yoxdan var eden, suret veren Allah’dır. En gözel adlar ancaq Ona mexsusdur. Göylerde ve yerde ne varsa Onu teqdis edib şenine terifler deyer. O, yenilmez qüvvet sahibi, hikmet sahibidir. (Heşr suresi, 24)

Beynimizde Allah istediyi üçün qüsursuz görüntü emele gelir, Allah istediyi üçün qoxular var, Allah istediyi üçün gözel bir musiqi parçasını qüsursuz şekilde

<< 1 [2] 3 >>