Kaliforniya Universitetinin nevroloq ve psixiatriya professoru Cefri M. Şvartz (Jeffrey M. Swarts) beyinde qırmızı rengin nece qavranıldığını, gözel musiqi parçasının bifşteks yemekden tamam ferqli şekilde hiss edildiyini ve ne üçün en deqiq detallara malik olan MR-ların (maqnetik rezonans) qavrama mexanizmi haqqında heç bir delil vermediyini araşdırmış ve bu sualı vermişdir:

… niye beyin mexanizmleri üzerinde işlemek, hetta molekulyar seviyyede tedqiqatlar bele bu suallara heç cür cavab tapa bilmir?

Bu sualın cavabı beledir: çünki sözügeden qavrama mexanizminin cavabı beyinde deyil. Bu mexanizm ile bağlı suallara insan hüceyrelerini ve neyronları tedqiq ederek, molekulyar seviyyede araşdırmalar apararaq cavab vermek mümkün deyil. Çünki insana xarici alemi qavradan şey insanın beyninin içinde deyil. Bu, beynin, neyronların, hüceyrelerin, elektrik siqnallarının fövqünde duran bir şeydir. Bu, Uca Allah’ın insana bexş etdiyi ruhdur.

Allah bir ayesinde bele buyurur:

Sonra onu düzeldib insan şekline saldı ve ona öz ruhundan üfürdü. O size göz, qulaq ve ürek verdi. Siz ne az şükür edirsiniz! (Secde suresi, 9)

Qavrayanın ruh olduğunu, maddeden asılı olmadığını anlamayan şexsler böyük sehve yol verirler. Onlar gördükleri görüntülerin beyinde bir ekranda mövcud olduğu kimi bir ehtimalla qarşı-qarşıya qalırlar. Eslinde ise insanın beyninde xarici alemin mövcud olduğu bir ekran olduğunu düşündükde o ekranı izleyen kiçik bir insanın da varlığını ister-istemez qebul etmeliyik. Onun beynindeki ekranı da izleyen başqa kiçik adam olmalıdır ve bu silsile bu şekilde davam etmelidir. Ancaq insanın beyninde bir ekran ve orada hadiseleri seyr eden başqa kiçik adam yoxdur. İnsanın beyni qapqaranlıqdır, sessizdir. Orada zülalların emele getirdiyi neyronlar ve ireli-geri hereket eden elektrik siqnallarından başqa bir şey yoxdur. Bu elektrik siqnallarının bir et parçasının içinde bir çiçeyi görmesi, onu qoxulaması, ona toxunması, ondan zövq alması, uzaqda hereket eden gemini

[1] 2 3 >>