eden, Allahın yaratdığı her hadiseden, her görüntü ve her söhbetden razı qalan insan qederinden de razıdır. Allah insanları sınamaq üçün qederlerinde müxtelif hadiseler ve görüntüler yarada biler. Bunlar bezen qorxu, bezen çetinlik, sıxıntı kimi görüne biler. Ancaq bu hadiselerin her biri Allah qatında en ince teferrüatına qeder planlanıb. Meselen, hz. Yusif (e.s) heç bir teqsiri olmadığı halda illerle zindanda qalmışdır. Bu, onun qederindedir. Ancaq hz. Yusif (e.s) Allahın yaratdığı qedere sevincle teslim olduğu üçün hebs ona çetinlik ve sıxıntı deyil, eksine, bir çox nemetin qapısını açan hadise kimi görünmüşdür. Bele bir çetinliyi asan, rahat mühitle müqayise eden mömin nemetlerden daha derin zövq alır. Her gün bir gül bağçası gören bir insanın bu bağçadan aldığı zövq ile illerle beton divardan başqa heç ne görmemiş insanın gül bağçasından aldığı zövq, elbette, ferqlidir. Çetinliyi, çirkinliyi bilen insan rahatlıqdan, gözellikden daha çox zövq alar. Qederinde hz. Yusif (e.s) kimi haqsızlığa, çetinliye, hebsxana mühitine sebir etmek olan insan bunun axiretde Allahdan savab kimi özüne qayıdacağını düşünerek qederine seviner. Neticede, qederinde olanı yaşadığını ve özü de daxil olmaqla, heç bir yaradılmış varlığın onun qederindeki birce saniyeni bele deyişdire bilmeyeceyini bilir ve qederine teslim olaraq rahat yaşayar.

Qedere teslim olan mömin, elbette, hemişe elinden gelenin artığını ederek sey gösterer. Meselen, xestelenen insan, elbette, hekime geder, dermanlarını qebul eder, xesteliyi ile bağlı her şeye diqqet eder. Ancaq bunları ederken getdiyi hekimin, qebul etdiyi dermanların ve müalicesinin neticesini Allahın yaratdığını bilerek davranar. Odur ki, esla ümidsizliye qapılmaz, sıxıntı keçirmez, kederlenmez. Allahın onun üçün en xeyirli qederi yaratdığını bilerek rahat yaşayar. İnsanın her hadisede bir xeyir olduğuna iman getirmesi çox vacibdir.

Möminler şer kimi görünen hadiselerde bele xeyir olduğuna iman getirir ve Allaha tevekkül edirler. Bu, ancaq

<< 1 2 [3] 4 5 >>