şeyde olduğu kimi, çetinliklerin de insan üçün xeyirli cehetleri var. Allahın kömeyi ile ele bir çetinlik yoxdur ki, insan onun öhdesinden gelmesin. Bunu bilen müselmanlar hemişe ümidvar olurlar. Ona göre, esla menfi düşünceye yer vermirler. Başlarına gelen her hadiseye xeyir gözü ile baxır, esla “göresen sonu nece olacaq?” “birden bele olsa…” kimi düşünmürler.
Bu insanlar her hansı mövzuda “bilmirem, melumatım yoxdur, xeberim yoxdur” demek istemirler. Eksine, bilmediyi mövzu, tanımadığı insan, qarşılaşmadığı hadise haqqında texmini şerh verirler. Quran exlaqı ile düşünmediklerine göre, bilmeseler de, bilirmiş kimi davranırlar. Sebebi ise hemin insanların gözünde imicini zedelemekden çekinir ve bilmediyini demek nefsine ağır gelir. Allah bir ayede: “Bax, siz o keslersiniz ki, bildiyiniz şeyler baresinde de höcetleşirsiniz. Bes ne üçün bilmediyiniz şeyler baresinde höcetleşirsiniz? Allah bilir, siz bilmirsiniz!” (Ali-İmran suresi, 66) -bildirerek insana melumatı olmayan mövzuda mübahise etmemeyi, bilmediyi şeyin ardınca getmemeyi emr edir.
Bir insan ne qeder çox bilse de, bilmediyi şeyler de vardır. Her şeyi ancaq sonsuz ağıl ve elm sahibi uca Allah bilir. İnsanın bir çox sahede melumatı olsa bele, Allah’ın “…Her bilik sahibinden de üstün bir bilen vardır” (Yusif suresi, 76) ayesini unutmamalıdır. Allah bu aye ile insanlara ne qeder bilikli olsalar da, tevazökar olmağı buyurmuşdur.
Allahdan semimi qorxan insan doğruluğuna şübhe etdiyi sözü demekden çekiner. Bele bir halla qarşılaşdıqda xeberi olmadığını demeye utanmaz. Ek teqdirde, Allahın “Bilmediyin bir şeyin ardınca getme. Çünki qulaq, göz ve ürek, bunların hamısı sorğu-sual olunacaqdır” (İsra suresi, 36) ayesinde bildirdiyi kimi, boynuna mesuliyyet götürür.
Bele adamlar başqasının diqqetini celb etmek, onları güldürmek kimi bayağı meqsedler üçün hadiseleri şişirdirler. Hetta buna göre inadla mübahise edir, yalan bele danışırlar. Özlerini göstermek üçün yalana o qeder de ehemiyyet vermirler. Hetta

<< 1 2 [3] 4 >>