diqqet edek.
Bu meseleye yuxarıda qeyd etdiyim terzde yanaşmanın qaynağı tekamül ferziyyesi, materializm ve ateizmdir. Psixologiyaya dair edebiyyatları araşdıranlar orada nümune olaraq teqdim edilen şexslerin mehz materializmin ve ateizmin önderleri olan qatı darvinist inanclı “alim” ler olduğunu görmüşlerdir. Bu düşünce terzinin testlere, tecrübelere birbaşa tesiri qaçınılmazdır. Çünki söhbet xarakterlerden, yeni insanın davranışlarının esası olan bir anlayışdan gedirse, bu barede verilecek cavablar, tebii ki, insanın menşeyi ile birbaşa elaqelidir. Psixologiyaya dair edebiyyatlarda davranışların menşeyini göstermek üçün çox vaxt heyvanların, xüsusile de, meymunlar ve insanların üzerinde aparılan müşahidelerde onların gösterdikleri davranışların müqayisesi ile elde olunan neticelere verilen izahlar esas götürülür. İnsan davranışlarının menşeyini öyrenmek üçün ne üçün meymunlar üzerinde test aparılmalı ve bu testin neticelerine esasen insan davranışları şerh edilmelidir? Çünki qeyd etdiyim kimi, tekamül ferziyyesinin menfi tesirleri psixologiya elminden de yan keçmeyib. Lakin tekamül ferziyyesinin elmi olaraq tamamile yanlış olması,üstelik elmi keşflerle bütün müddealarının süquta uğraması ile aparılmış bu cür psixoloji testlerde doğruluq mahiyyeti qalmır.
Bu cür testlerin xarakter inkişafındakı menfi tesiri neden ibaretdir?
Tekamül ferziyyesi bütün canlıların tesadüfen, tebietde baş veren tesadüfi, tebii proseslerin neticesinde cansız maddelerin birleşib canlılığı yaratdığını ve belelikle, öz-özüne canıların yaranıb sonrada bir-birinden tekamül keçirerek çoxalıb bugünki bütün canlı növlerini yarandığını iddia edir. Lakin tebii ki, 150 illik bu çürük, köhne ferziyyenin iddiaları elmi keşflerle tekzib edilib. Canlıların her hansı tesadüfi proseslerle yarana bilmeyeceyi, cansız maddelerin öz-özüne tebii şeraitde, müdaxile olmadan birleşerek canlılıq yarada bilmeyeceyi ve her hansı bir canlının bioloji olaraq başqa bir canlıya çevrile bilmesinin qeyri-mükmünlüyü

<< 1 [2] 3 4 5 >>