eksine, onu xoşbext edeceyi sandığı şeyler daha çox bedbext edecek ...
İnsanları xoşbextlikden uzaqlaşdıran amillerden biri de şükür ede bilmemeleridir. Her zaman daha çoxunu istedikleri üçün sahib olduqları nemetleri görmür ve onlara şükür etmirler. Meselen, her insan – ister en kasıb olsun, ister xeste olsun, etrafına, öz bedenine, tebiete baxsa, ne qeder nemetlere sahib olduğunu görecek.
İnsanlar bezen bir nemet isteyirler, bütün diqqetlerini o istedikleri şeye verirler ve ona da nail olmadıqları müddetce özlerini xoşbext saymırlar, elbette, ona sahib olduqdan çox qısa müddet sonra yene heminki insanlar olurlar ... Bu insanların veziyyetini çatlayan kasaya benzede bilerik. O kasaya ne qeder su töksen de, dolmayacaq, su bir terefden axıb gedecek. İnsan unutmamalıdır ki, elindekine şükür etmeyi ve sahib olduqları ile xoşbext olmağı bilmediyi halda, her ne qeder nemetlere sahib olsa da, ruhunda heç bir deyişiklik baş vermeyecek. Her şeyin en çoxuna sahib olsa da, yene de daha çoxuna tamah etdiyi üçün elindeki gözellikleri görmeyecek ve bunlardan zövq almayacaq.
O zaman Rebbiniz bildirmişdi: “Eger şükür etseniz, size (olan nemetimi) artıraram, yox eger nankorluq etseniz, (bilin ki,) Menim ezabım şiddetlidir” (İbrahim suresi, 7)
Belelikle, dünyevi istekler ve nemetler insanı esla xoşbext ede bilmez. Xoşbextliyi, qelb rahatlığını bunlarda axtaran insanlar yanlış edirler, vaxt itirirler. İnsanı yaradan Allahdır ve Allah bizim Onu sevmeyimizi, Onun üçün ve Onun buyurduğu terzde yaşamağımızı isteyir. İnsan da yalnız Allahı zikr etdikce xoşbext ola biler, bunun xaricinde xoşbextliyin yolu yoxdur

<< 1 [2]