aldırmağı.
- cüme günü imam-cüme xütbe söyleyerken onu dinleyenlerin danışmasını. Her kim bu zaman danışsa, boşboğazlıq etmiş kimidir; boşboğaz adam ise cüme gününün feyzinden mehrum qalar.
- üzüyün qaşına canlıların tesvirini hekk etdirmeyi.
- bulaq suyunu heyvanlar kimi (ağzı suya salmaqla) içmeyi. Peyğember suyu ovucla götürüb içmeyi tövsiye edirdi.
- içmeli su quyusuna tüpürmeyi.
- muzdla işleyen adamla qiymeti razılaşdırmadan onu işletmeyi.
- küsülü qalmağı. Eger insan öz din qardaşından küsdüse, üç günden artıq küsülü qalmamalıdır. Üç günden sonra barışmasa, cehennem ateşine layiq olar.
- qızılı miqdarından artıq qızıla satmağı (çünki bu, selemçilikdir).
- başqalarına yaltaqlanıb onları teriflemeyi. Peyğember buyurub ki, yaltaqların üzüne torpaq tökün.
- qonşunun evine özbaşına baş çekmeyi (göz qoymağı).
- tekebbürle yol getmeyi. Peyğember buyurub ki, her kim eyin-başı ile lovğalanıb tekebbürle yerise, Allah onu cehenneme salar ve orada o, Qarunla yanaşı qalar. Qarun tekebbür eden ilk şexs oldu, Allahın emri ile hem özünü, hem de ev-eşiyini torpaq uddu. Kim qürrelense, Allahın qüdret ve ezemeti ile behse girmiş kimidir.
- şehadeti gizletmeyi (yeni vacib bir mesele barede şahidlik etmek lazım gelende bundan imtina etmeyi).
- qonşusu neyi ise müveqqeti ona vermesini xahiş edende bundan imtina etmeyi. Peyğember buyurub ki, her kim qonşusunun müveqqeti istifade üçün istediyi bir eşyanı ondan esirgese, Allah qiyamet gününde hemin adamdan öz xeyir-bereketini esirgeyer ve onu özbaşına buraxar. O adamın ehvalı ne pis olar!
- qeybet etmeyi. Peyğember buyurub ki, her kim bir müselmanın qeybetini etse, sanki orucu batil olar, destemazı pozular. Qiyamet gününde onun ağzından ele bir üfunet iyi geler ki, mehşerdekiler bu qoxudan eziyyet çekerler. Eger tövbe etmezden qabaq ölse, Allahın haramını halal eden şexs halında öler.
- emanete xeyanet etmeyi. Peyğember buyurub ki, her kim emanete xeyanet etse, onu öz sahibine qaytarmasa ve bu veziyyetde ölse, menim

<< 1 2 [3] 4 >>