Odunçuluqla heyatını qazanan bir şexs vardı. Allaha qarşı qulluq" vezifesini eder, kimsenin turşuna şirinine qarışmazdı. Bu zahit adamın oldugu kendin yaxınında bir kend daha vardı, onlar da dağda müqeddes deye qebul etdikleri bir ağaca tapınarlar, ondan murad gözleyerdiler.
Odunçu, bir gün: «Bunların Allah deye tapındıqları ağacı kesib odun edim, bazarda sataraq çörek pulu qazanaram; hem de, bir qövmü Allaha üsyandan qurtarmış olaram» deye düşünerek Allah rizası üçün ağacı kesmeye qerar verdi.
Dağa doğru gederken qarşısına ecaib sifetli murdar bir adam çıxaraq hara getdiyini soruşdu. Odunçu:
- Xalqın Allah deye tapınaraq Allaha üsyan etdikleri ağacı kesmeye gedirem, dedi. Adam, odunçuya:
- Men şeytanım... O ağacı kesmeyine icaze vermirem, deyince zahit odunçu, şeytana çox hirsli idi.
Öldürmek üçün hücum ederek yere yatırtdı ve üzerine oturub xencerini boğazına söykedi.
Şeytan zahide:
- Ey zahid, sen meni öldüre bilmezsen. Allah mene qiyamete qeder icaze vermişdir. Lakin gel o ağacı kesme, seninle razılaşaq. Men sene her gün bir qızıl verim, sen de ağacı kesmekden imtina et. Hem el ağaca tapınırmış, günah işleyirmiş senin neyine gerek, qızılını al işine bax, dedi.
Adam şeytanı buraxmışdı. Şeytan adama, axşam yatıb seher yastığının altına baxmasını söyledi ve razılaşaraq ayrıldılar.
Adam ağacı kesmekden imtina edib, evine dönmüşdü.. Axşam yatıb seher yastığının altına baxdığında, qızılı gördü. Memnun olmuşdu, ikinci gün oldu. Lakin bu sefer şeytan qızılı qoymamışdı. Adam hirslenib baltasını götürdü dağa ağacı kesmeye getdi. Lakin yolda yene şeytanla qarşılaşdılar. Adam şeytana yaxşıca hirsli idi. Onu gorcek:
- Seni saxtakar seni, aldatdın deyilmi meni?., deyerek üzerine hücum etdi.
Lakin evvelkinin tam tersine bu sefer şeytan adamı tutduğu kimi altına aldı. Adam çaşmışdı. Bu nece hal deyer kimi şeytanın yüzüne baxırdı. Şeytan:
- Teecublendin ? Ne üçün mene meğlub olduğunun sebebini deyim: Dünen sen Allah rizası üçün ağacı kesmeye gedirdin.

[1] 2 >>