Qelbi temiz olan insanın hekayesinin sonu xoşbextlikdir
hemişe...Beli, o bezen pis şeyler yaşayar...Hetta
çox vaxtı yaxşı olduğu üçün esebleşer ve pis ola bilmek
üçün mecbur eder özünü...Amma pis deyildir, ola bilmez...
Özüne yaraşdırmaz...Çünki bilirki birini üzmek istese bele
gün gelecek özü de o veziyyete düşecek...Çünki
bilir ki, birinin pisliyini isteyirse sabah o pislik onun da
başına gele biler..Buna göre de geceleri başını yastığa
qoyduğunda vicdanı rahatdır...Beli,onu digerlerinden
ferqli eden en önemli zenginliyi budur...Qelbinin
temizliyi... Amma bu yolda elbette ki qelbi çirkinler
terefinden xeyal qırıqlığına da meruz qalar....Bunun da
sebebi her kesi özü kimi bilib yaxınına buraxmağındadır....
Eyb etmez...Bu da bir sınaqdır,bu sınaqdan yaranan
tecrübedir heyat yolunda ... Edilen pisliklere reğmen
qelbimizi temiz tutaq ki, en azından ne vaxtsa vicdanımıza
cavab vermek mecburiyyetinde qalmayaq...
