Çal, Zahid, çal! Şikeste çal. Ne çalırsan-çal, bir qemli hava çal!
Biz de qulaq asa-asa viran olmuş, yağıda qalmış,
Yurdumuzu bir yerde yada salaq.
Çal, Zahid, çal - barmaqların qabar olana qeder.
Barmaqların yorulana qeder. Ürek yaramın qaysağı qopana qeder, çal!!!
Qoy, klarnetin sesi ağıya dönsün,
Yağı tapdağı altında qalan
Viran yurdumuzun dağlarına, düzlerine yayılsın.
Çal Zahid, çal!
Yana-yana, derdden qıvrıla-qıvrıla çal!
Üzeyirsiz qalmış Şuşaya, Aşıq Şemşirsiz qalmış Kelbecere,
Nebisiz qalmış Qubadlıya,
Sultanbeysiz qalmış Laçına,
Seyidsiz qalmış Füzuliye Yayılsın Şikestenin sesi,
Oba-oba, el-el gezib, etrafa, bütün camaata yayılsın!..
Çal, Zahid, çal! Eline götürdüyün klarneti ele çal ki, sesi küleye qoşulub yurdunu dolaşsın.
Öz hezin sesi, mehi ile yaralı yurdunu, gözü yolda qalan obanı oxşasın-ezizlesin.
Çal, qemden, derdden sızlayan klarnetini.
Ele yanıqlı çal ki, yurdunda qerib olmuş dağların başındakı qarlar eriyib,
Göz yaşına dönsün, axsın, hey axsın.
Durmadan tökülen göz yaşlarımıza qarışıb
Terter çayının sularına qoşulsun,
Dağılmış yurdumuzdan keçsin,
Susuz qalmış obamızın torpaqlarını suvarsın. Susuzluqdan çat vermiş torpaqlarımızın yarasına melhem olsun!..
Çal, Zahid, çal! Klarnetini ele seslendir ki, derdden qovrulan insan kimi dile gelsin.
Ağı desin, bayatı çağırsın. İnildesin, sızıldasın.
Titreyen sesi göyleri ağlatsın.
Göyden yağış evezine dolu yağsın.
Hemin dolu torpağımıza ele düzülsün ki,
Yanmış yurdun külü göye sovrulmasın!..
Çal, Zahid, çal! Ele yanıqlı çal ki, klarnetin sesi tir-tir titresin.
Yağı qarşısında örpeyi başından düşmüş qız-gelinin dağlarda qalmış ah-nalesi,
Feryadı sesine eks-seda versin,
Çaldığın klarnetin sesi, xalqımın sesine qarışsın!..
Çal, Zahid, çal! Özü de yana-yana, ağlaya-ağlaya, sızlaya-sızlaya çal!
Bir Qarabağ Şikestesi çal,
Barmaqların yorulana qeder çal!!!
Vüsal ağlayana qeder çal!
Çal Zahid, çal! Bir Qarabağ Şikestesi çal!
