Dedin: Seni sevindirim!
Dedim: Nece?
Dedin: Ölüb, bu dünyadan köçe-köçe.
İcaze ver, gözlerini qebir seçim,
İcaze ver, gözlerinden dolum, keçim.
Dedim: Seni itirerem, gözlerime dolsan eger,
Seni sensiz ağlayanda, gözlerimde olsan eger.
İtirerem en qiymetli inci kimi,
İtirerem gözümün sevinci kimi.
Dedin: Onda, icaze ver, saçlarında ağa dönüm,
Gece kimi qara telde, bir yanar çırağa dönüm.
Dedim: İtirerem seni, qara teller ağaranda,
Ağır olar, mene ağır, seni bele axtaranda.
Dedin: Belke üreyine dolum senin?
Ömrüm boyu ebediyyen olum senin?
Susdum, Daha söz tapmadım,
Tapdım seni, tapdım bu an.
Gör, seni nece, ne yaman
Ürekden deyişib zaman!