Neçe ildir menim yanımdasan?
— 20 ildir .
— Bu zaman müddetinde menden ne öyrendin?
— Heç bir şeyle deyişmeyeceyim 7 gerçek
öyrendim.
— Ömürüm seninle keçdiyi halda cemi 7 gerçekmi
öyrendin?
— Beli.
— De neler öyrendin?
— Baxdım ki her kes bir şeyi dost sayır, ona könül
verib bağlanır. Ancaq bunlardan demek olar ki
hamısı insanı yarı yolda buraxır. Men ise, meni
heç buraxmayacaq, ölümden sonra bele menimle
gelecek şeyleri axtardım. Ve dost olaraq
yaxşılıqları seçdim özüme. Çünki onlar sonsuz bir
yükselme seferine çıxmış insanın heç
tükenmeyecek azuqesi ve en gerçek dostlarıdır.
— Çox gözel, ikincisi nedir? — Baxdım ki,
insanların bir çoxu keçici dünya deyerlerine dörd
elle tutunub onları qoruyur, kassalarda saxlayır,
itmemesi üçün her çareye müraciet edir. Kimi
zenginliyine, kimi gözelliyine, kimi şanına yapışıb,
onları elden çıxarmamaq üçün her şeyi edir.
Halbuki men varlığımı ve bütün isteklerimi Allaha
verib, könülümü tek onun sevgisine açdım.
— Davam et! — İnsanların üstün olmaq üçün bir-
birleriyle yarışdıqlarını gördüm. Ancaq bir çoxu
üstünlüyü sehv yerlerde axtarır ve bir-birinin
üstüne çıxaraq yükselmek isteyirdi. Amma
üstünlüyü keçici dünya deyerlerinde deyil, ağıl ve
exlaq terefinden yükselmekde, pisliklerin her
növünden el etek çekib, yaxşılıqlara vasite
olmaqda axtardım.
-Davam et .
— Yene baxdım ki, insanlar seherden axşama bir-
birleriyle mübaribe edir, boş yere heyatı zeher
edirler özlerine. Bütün bunların eqoizm ve
paxıllıqdan ireli geldiyini gördüm. Ve könülümü bu
çirklerden temizleyerek, her kesle dost olub,
dinclik ve inam içinde yaşamanın yolunu tapdım.
— Sonra?
— Nedense her kes sehvinin sebebini
başqalarında axtarır ve başqalarını
günahlandırmaq isteyirler. Belece günahların
örtüsü altına gizlenirdiler. Halbuki insanın başına
ne gelirse öz üzünden ve öz eliyle gelirdi. Bunu
bilib tek özümle mübarize aparır, nefsime qalib
gelmeye çalışdım.
— Düzdür...
— Baxdım ki insanlar bu bir loxma çörek ve

[1] 2 >>