Bu gün mehebbetimizin il dönümünü qeyd edirem.Ancaq bu defe keçenlerdekinen ferqli olaraq hemdemim sen deyilsen.Bu gece mene hemdem stolun üzerinde can veren şerab butulkası ve birde cana doymuş bakal var... Bu gün sensizliyin acısını kederini bir daha anlayıram ve özüme şerabdan başqa hemdem tapa bilmirem... Ne qeder olmasa da şerab SENDEN vefalı cıxdı... Menim bu günlerimde meni atmadı.Sen ise sevgimizin bahar çağında qışı yeniden getirdin menimçün.Ne edek taleyimiz bele imiş.Bize ise bu qismetle barışmaq qalır.Bu gece senle yaşadıqlarımız kino kimi gözümün qabağından keçir.Senli xatireler didib dağıdır meni.Parçalanır üreyim ancaq içimden hansısa bir hiss meni bu sensiz heyata bağlayır.Bilirsen hansı hiss? Sene olan sevgimi ömrümün axırınadek sene sübut etmek hissi.Gizli-gizli görüşlerimizin bilirsen nece hesretindeyem.Hem de ilk görüş yerimiz.Orada görüşürdük seninle bölüşürdük derdlerimizi.Heç gecikmezdin görüşümüze.Ancaq o günü heç vaxt yadımdan çıxartmaram.Sen görüşümüze gecikdin.Sonradan mene görüş yerimizi bacın xeber verdi.Özü de sizin evde hamının gözleri qabağında.İndi de görüşürük seninle ancaq evvelki güllü-çiçekli görüş yerimizi sessiz semirsiz qebirstanlıqa çevirdin sen.İndi de ne görüşe gecikirsen ne de görüşe gelirsen.İndi men senin görüşüve ve hemde senin yeni menziline qebirstanlıqa gelirem..
Bu defe Sevgililer gününü de sensiz kederle birge keçirtdim.Bu menim ilk sensiz BAYRAMIM idi
