axtarar, gözellik arayardı.
Terslikden çöldeki yağmurlu hava da, divarın o biri üzünden süzülüb gelen o zehletöken melodiya da, otağın bumbuz sessizliyi de onun ehval-ruhiyyesine adam-adama oxşayan kimi oxşayırdı, yoxsa ona ne düşmüşdü bu bomboş otaqda deyeri qızılla hesablanan vaxtını ve ömrünü makina ile yele versin.
Dünyanın yüzlerce derdi-odu kimi indi onunçün ömür de puç bir şey idi ve bu, bir günün, beş günün yox, allah bilir, neçe illerin söhbeti idi...
Külek esmirdi, ele bil bütün günü asıb-kesen bir adam, axır ki, yorulub, toxtayıb, dayanmışdı. Evezinde evvelce tekbir-tekbir qar atdı, sonra get-gede yağış güclendi.
Gün başa çatsa da, küçede işleyenler başlarına sellofan kise keçirib ecaib görkemde ayaqlarının birini götürüb o birini qoya-qoya işlerile meşğul idiler.
Bu arada - hava getdikce qaralırdı - qapının zengi çalındı, sonra aramsız olaraq onu yumruqla döyeclemeye başladılar.
Kimse de orda esebi halda deyinirdi. Sesi tanıyan kimi onu xecalet teri basdığını hiss eledi.
Xeyli vaxt idi ki, her defe qapının bu cür döyülmeyini eşitdikce ömrü yay gecesi kimi hiss olunmadan günü-günden gödelirdi.
Sonra qapıya açar salıb çaqqıldatdılar, ardınca yene zeng dile geldi.
Yumruq sesleri ele gurlayırdı ki, ele bil haqq-nahaq qapını sındırmaq isteyirdiler.
Naşı çalğıçı ise heç neye mehel qoymadan divarın o biri üzünden bu seslere senetkarlıqla züy tuturdu...
»Maraqlı ve Meslehetli
»Oxu zalına keç