Seni ilk mehellede gördüyüm o gün
Deyişdi heyatım, deyişdi ömrüm
Göylerden bir melek enmiş gördüm
Düşündüm Allahım, yuxumu gördüyüm?
Sanki tutuldu ayaqlar, tutuldu dilim
Donub anındaca yerimde qaldım
Gözlerim kilitlendi çeke bilmedim
Düşündüm Allahım indi ne edim?
Sen deme göylerin fermanıymış bu
Uzun illerimin arzusu, meleyiymiş bu
Sen deme Tanrımın, mene hediyyesiymiş bu
Mene yaşam verecek, bir güneşmiş bu
Gördüm mene doğru gelir meleyim
Titredi elim, esdi ayağım, açıldı dilim
Gözellikden ilham alıb dillendi qelbim
Ey Allahın gözeli, kimsen sen meleyim?
Hezin bir şirin ses geldi qulağıma bu an
Telebeyem, müellimeyem ey gözel insan
Soruşdum, sene ne ad verib Yaradan?
Adım Tünzaledir, bes senin oğlan?
Mense özümü helede yuxuda sanırdım
Onun burulmuş saçlarına, gözlerine baxırdım
Meleyin getmeyiyle yuxudan ayıldım
Onu gül camalı ile qelbime yazdım!
