gelecekten nice haberler verdikleri gibi, bize lakırdı gibi gelen
leyleğin lek lek diye ötüşünde ise;
“Ey yardımı istenen Allah’ım, Mülk senindir. Hamd ve senâ ancak sana mahsustur” nidâsı gök yüzüne yükselmektedir.
“Bütün kuşların ârifi Leylektir” Demek ki, kuşlar âleminin de, ârifi câhili var.
Kumrunun KÛ- KÛ- neredesin ? neredesin ? diyerek vakur bir şekilde ortalıkta dolaşmasına atıfta bulunarak, ......Mesnevî’de:
“Kumru gibi ne zamana kadar neredesin Yâ Rabb ? neredesin Yâ Rabb ? diye onu arayıp duracaksın” Der.
Horozun bizlerin kulağına gelen ü-ürü-üüüüüüüüü sesinin aslında “Üzkürûlâh” olduğu da farklı bir Mesnevi beytinde açıklanır. Yâni;
“Allah’ı anın”
Hz. Mevlana
***
Bir defasında, Davud Aleyhisselam:
“Bu gece Allahü Teala hazretlerini öyle tesbih edeceğim ki, mahlukatından hiçbir kimse; onu bu şekilde tesbih etmeyecek etmemiştir!” dedi.
Bunun üzerine evinin (bahçesindeki) suyun içinde olan bir kurbağa kendisine Davut (as). ma seslendi:
“Ey Davud! Sen Allahü Teala hazretlerini çok tesbih etmekle övünüyor musun? Tam yetmiş senedir; Allahü Teala hazretlerini zikrediyorum. Allah’ın zikrinden dilim kurumadı. Ve bu on gecedir de şu iki kelimeyle meşgul olmaktan hiçbir şey yemedim ve içmedim.” Davud Aleyhisselam:
“O iki kelime nedir?” diye sordu. Kurbağa:
Şunlardır dedi:
“Ey her bir lisan ile tesbih olunan! Ve her bir mekanda zikir olunan (Rabbim seni noksan sıfatlardan tesbih ve tenzih ederim)…”
Bunun üzerine Davud Aleyhisselam kendi içinde;
“Ben bundan daha beliğ bir söz söyleyemem! Dedi.
Küçükken duyardık EN ÇOK ALLAHI ZEKREDEN kurbağadır diye. Pek inandırıcı gelmezdi o zaman için. Hatta bahçede öğle aralarında devamlı öterlerdi (Allah'ı zikrederlermiş) kafamız şişerdi. Meğer Allah'ı zikrederlermiş..
Yıllar sonra duymuş olduğumuz bilgileri kitaptan okuduk.
Bilerek kurbağa öldürenlere önemle duyrulur...
( Ruhu’l-Beyan//)
Resulullah sav: «Kurbağaları öldürmeyin; çünkü onların vakvakass tesbîhdir. Yarasayı da Öldürmeyin; zîrâ Beyt-i

<< 1 [2] 3 >>