Yene işıq düşür xatirelerden,
Benövşe etrine bürünür könlüm.
Ele bil xatiren sıldırım dağdı
Çendi, eteyinde sürünür könlüm.

Senle yaz bilirdim, qışın qarını,
Uçurdun qalamı, sökdün barımı,
Gizlede bilmirem ezablarımı,
Şeirimde, sözümde görünür könlüm.

Sensizlik ezazil, üreyim fağır,
Diz çöküb dünyaya qeminden baxır,
Her gece bembeyaz ümidler yağır,
Her seher qar kimi kürünür könlüm.

Heyat dar ağacı, ayrılıq kendir,
Ürek kendirde de sevir, nedendir,
Deyesen işığı ilahidendir,
Ne yanıb tükenir, ne sönür könlüm...

»Sevgi şerleri
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç